Ποια είναι πραγματικά η "χαμένη ψήφος";

Του Στέλιου Μαρίνη, μαθηματικού, συγγραφέα, υποψήφιου στο νότιο τομέα με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική

Ποιος είναι αλήθεια ο μεγαλύτερος εχθρός του κεφαλαίου και των πολιτικών κομμάτων που το στηρίζουν; Ποια ψήφος θα τους τρομάξει περισσότερο αν περιοριστούμε στο στιγμιότυπο των εκλογών; 

Μήπως η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ; Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι δεν θεωρούν το κόμμα αυτό τον καλύτερο εκφραστή των συμφερόντων τους – κάτι που δεν ισχύει για όλους αν λάβουμε υπόψη πόσοι κεφαλαιοκράτες έχουν κερδίσει περισσότερα με τις αναθέσεις έργων π.χ. στην περιφέρεια επί των ημερών της κ. Δούρου-, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα η υπηρεσία που προσφέρει ένα κόμμα κατ’ όνομα "αριστερό", που ασκεί την πολιτική που τους συμφέρει είναι απείρως χρησιμότερο. 

Μήπως τους ενοχλεί η ενίσχυση της Χρυσής Αυγής; Μα αυτή είναι η πολύτιμη εφεδρεία τους στα δύσκολα. Για την κρίση δεν φταίει το κεφάλαιο, αλλά οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, οι ξένοι που μας μισούν, όλοι εκτός από τα πραγματικά αφεντικά της φασιστικής οργάνωσης που είναι το κεφάλαιο.

Ένα πράγμα τρέμει το κεφάλαιο, και μάλιστα σε εποχή κρίσης όλου του οικοδομήματος του καπιταλισμού: Να καταλάβει ο κόσμος ότι αλλαγή δεν γίνεται χωρίς μαζικούς αγώνες, απεργίες, διαδηλώσεις και να πιστέψει ότι αυτός έχει τη δύναμη. Κι ένα εκλογικό αποτέλεσμα που θα αποτυπώνει και εκλογικά τη συμπάθεια που μας δείχνει ο κόσμος στις εξορμήσεις της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική, θα δώσει άλλον αέρα στους εργαζόμενους. Γιατί, κακά είναι τα ψέματα. Ο μέσος άνθρωπος, με την πλύση εγκεφάλου των συστημικών ΜΜΕ, επηρεάζεται από τα εκλογικά αποτελέσματα. 

Αν οι εκλογικοί σχηματισμοί που στηρίζει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε όλες τις κάλπες: ευρωβουλή, περιφέρειες, δήμους, βγουν ενισχυμένοι στις προσεχείς εκλογές, η δουλειά μας στο μέτωπο που κρίνεται το μέλλον, στους δρόμους των αγώνων, θα γίνει για μας ευκολότερη και για τα αφεντικά εφιάλτης.

Ωστόσο, ακόμη και η εκπροσώπηση στα Δημοτικά και Περιφερειακά συμβούλια είχε τη δική της βαρύτητα. Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, ήταν παρούσα σε όλες τις μάχες και μέσα στο Περιφερειακό Συμβούλιο και εκεί που δίνονταν. Όλα τα λαϊκά κινήματα ένιωσαν τη συμπαράστασή της.

Σε κάθε περίπτωση, για όποια και όποιον έχει ταξική συνείδηση, η ψήφος στις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής ανατροπής είναι η μόνη που μπορεί να δώσει ελπίδα, η μόνη για την οποία ο ψηφοφόρος δεν θα μετανιώσει η μόνη που δεν πάει χαμένη.