Συνέντευξη του Στάθη Γκότση, υποψήφιου περιφερειακού συμβούλου με την Αντ. Ανατροπή στην Αττική, στο Kommon.gr

Η ενίσχυση της "Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική" μπορεί να λειτουργήσει ως μήνυμα αντίστασης και σύγκρουσης με τις πολιτικές των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων, ως παρακαταθήκη για τους κοινωνικούς αγώνες που θα ξεσπάσουν την επόμενη περίοδο δηλώνει στο Kommon ο Στάθης Γκότσης μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων.

Συνέντευξη του Στάθη Γκότση, υποψήφιου Περιφερειακού Συμβούλου με την «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική»

      Ποια είναι η πολιτική ταυτότητα του σχήματος και η διαδικασία συγκρότησης του;

Η "Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική" μετρά ήδη 9 χρόνια συνεχούς και συνεπούς παρουσίας και παρέμβασης στην Περιφέρεια Αττικής, εντός και εκτός του Περιφερειακού Συμβουλίου. Συγκροτήθηκε, με τη συμμετοχή αγωνιστών/τριών και οργανώσεων της ριζοσπαστικής/ανατρεπτικής Αριστεράς (με πυρήνα τις δυνάμεις που συμμετείχαν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ), ως μια αναγκαία κίνηση συλλογικής έκφρασης σε επίπεδο Περιφέρειας Αττικής των διάσπαρτων κινηματικών πρωτοβουλιών που δρούσαν και δρουν για την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και του περιβάλλοντος.

Σήμερα, στην "Αντικαπιταλιστική Ανατροπή" συσπειρώνεται, πλέον, και μεγάλο μέρος ανεξάρτητων-ανένταχτων αγωνιστών/τριών από τοπικές κινήσεις, από διαφορετικούς εργασιακούς/συνδικαλιστικούς χώρους, καθώς και αυτοδιοικητικά στελέχη που διαχώρισαν νωρίς τη θέση τους από τη "Δύναμη Ζωής" της Δούρου.

Επικεφαλής της κίνησης τέθηκε, μέσα από συλλογικές διαδικασίες και τηρώντας τη δέσμευση για εναλλαγή των προσώπων που εκπροσωπούν την "Αντικαπιταλιστική Ανατροπή", ο δάσκαλος Κώστας Τουλγαρίδης, γνωστός από την μακροχρόνια συμμετοχή του στο εκπαιδευτικό και εργατικό κίνημα.

            

      Η εκλογική μάχη στην Περιφέρεια Αττικής δεν είναι απλά «αυτοδιοικητική», στέλνει ευρύτερο πολιτικό μήνυμα. Με αυτό το δεδομένο γιατί να ψηφίσει κάποιος την «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή»;

Καθώς στην Αττική συγκεντρώνεται περίπου ο μισός πληθυσμός της χώρας, πράγματι η εκλογική αναμέτρηση ξεφεύγει από τα στενά αυτοδιοικητικά πλαίσια και αποκτά ευρύτερο πολιτικό χαρακτήρα.

Σε αυτό το πλαίσιο, η υπερψήφιση της "Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής" λειτουργεί ταυτόχρονα ως ενίσχυση εκείνου του ρεύματος της Αριστεράς που επιμένει να θέτει ως προμετωπίδα της παρέμβασής του τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου, που επιμένει να μιλά για την ανάγκη ανατροπής της σημερινής βαρβαρότητας μέσα από τον συλλογικό αγώνα για μια άλλη κοινωνία, που επιμένει να υπερασπίζεται αδιαπραγμάτευτα τον δημόσιο πλούτο, το φυσικό περιβάλλον, τον δημόσιο χαρακτήρα των κοινωνικών υπηρεσιών, της παιδείας, της υγείας, της περίθαλψης, του πολιτισμού, απέναντι στη λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων.

Η ενίσχυση της "Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική" μπορεί να λειτουργήσει ως μήνυμα αντίστασης και σύγκρουσης με τις πολιτικές των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων, ως παρακαταθήκη για τους κοινωνικούς αγώνες που θα ξεσπάσουν την επόμενη περίοδο, ως ενίσχυση των δυνάμεων που ανιχνεύουν, όχι δίχως προβλήματα ή αντιφάσεις, το δρόμο της μετωπικής συμπόρευσης για το δυνάμωμα της Αριστεράς της ρήξης και της ανατροπής, στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης  

      

         Πως κρίνετε την πολιτική της κυβέρνησης για την Τοπική αυτοδιοίκηση και ποια περιθώρια παρέμβασης υπάρχουν για ένα σχήμα με τα πολιτικά χαρακτηριστικά που περιγράψατε;

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Η κυβερνητική πολιτική για την τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πλήρης αποδοχή και υλοποίηση των σχεδιασμών της ΕΕ και του κεφαλαίου, για τον μετασχηματισμό των δομών της τοπικής αυτοδιοίκησης από κύτταρα δημοκρατίας και έκφρασης των αναγκών των κατοίκων σε δομές που, με αυξημένες αρμοδιότητες και επιχειρηματική λειτουργία.

Προωθούν σε τοπικό επίπεδο την επιβολή των μνημονιακών επιταγών για περικοπή των κοινωνικών και λειτουργικών δαπανών, για υποκατάσταση της κρατικής χρηματοδότησης από συμπράξεις με επιχειρηματικούς ομίλους και προγράμματα ΕΣΠΑ, για αναδιάρθρωση και "εξορθολογισμό" των μηχανισμών εμπλοκής των ιδιωτικών συμφερόντων στη διαχείριση και νομή δημόσιων αγαθών.

Η κατεύθυνση αυτή, ορατή εδώ και δεκαετίες, έχει επιταχυνθεί τα τελευταία χρόνια με τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις του Καλλικράτη και του Κλεισθένη. Ενδεικτικό της πλήρους προσαρμογής στις δημοσιονομικές απαιτήσεις των μνημονίων και της ΕΕ είναι πως, στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να υπάρξει προϋπολογισμός σχεδιασμένος για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του λαού της περιοχής. Οι προϋπολογισμοί γίνονται δεκτοί μόνο αν εξυπηρετούν τους στόχους και τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Σε αυτό το έδαφος, τα περιθώρια για την άσκηση μιας αριστερής πολιτικής στην τοπική αυτοδιοίκηση, μιας πολιτικής που να στοχεύει στην επίτευξη κατακτήσεων για την τοπική κοινωνία, είναι ασφαλώς περιορισμένα.

Οι αντικαπιταλιστικές κινήσεις σε δήμους και περιφέρειες, οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής/ανατρεπτικής Αριστεράς, έχουν, ωστόσο, ένα διπλό και κρίσιμο ρόλο να παίξουν.

Από την μια πλευρά έχουν να αποκαλύψουν τον αντιδραστικό και αντιλαϊκό χαρακτήρα των αναδιαρθρώσεων σε τοπικό επίπεδο, να αναδείξουν τα όρια και τις αντιφάσεις της κυρίαρχης "αναπτυξιακής" και "εκσυγχρονιστικής" ρητορικής, να ξαναβάλουν επί τάπητος το ζήτημα της τοπικής αυτοοργάνωσης και δημοκρατίας για την ενεργοποίηση των κατοίκων στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας, έναντι των επιδιώξεων των ιδιωτικών συμφερόντων.

Από την άλλη πλευρά έχουν να εργαστούν, συστηματικά και με συνέπεια, για την ανασυγκρότηση, την ενίσχυση και την ενοποίηση των τοπικών κινηματικών αντιστάσεων, για την μεγαλύτερη συγκέντρωση δυνάμεων, ικανών να δώσουν με αποφασιστικότητα και προοπτική τις μάχες που ξεσπούν και θα ξεσπάσουν στα μέτωπα της περιόδου:

- στους αγώνες για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων,

- στους αγώνες για τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωνικών υπηρεσιών με επαρκείς πόρους και προσωπικό, για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, υγείας και περίθαλψης,

 - στους αγώνες ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών, δομών και δημόσιων χώρων, στην υφαρπαγή του δημόσιου πλούτου, στην περαιτέρω υποβάθμιση και καταστροφή του περιβάλλοντος,

- στους αγώνες ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, το φασισμό και τη ΧΑ, τον σεξισμό και την ομοφοβία, για πόλεις και γειτονιές ανοιχτές στην διαφορετικότητα, ανθρώπινες, δημοκρατικές και προσβάσιμες σε όλους και όλες,

- στους αγώνες ενάντια στην κοινωνική αποσάθρωση, την αποξένωση, τις εξαρτήσεις, για την αναδημιουργία ζωντανών κοινοτήτων συνύπαρξης, δημιουργίας και διεκδίκησης.

        Ποια μπορεί να είναι η συμβολή των αυτοδιοικητικών σχημάτων στην υπόθεση της ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης της Αριστεράς;

Το πεδίο της τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι ασφαλώς ευνοϊκότερο, σε σχέση με το κεντρικό πολιτικό επίπεδο, για την ανάπτυξη ενωτικών κινηματικών εγχειρημάτων και αυτοδιοικητικών σχημάτων που να συσπειρώνουν ευρύτερες δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής, ανατρεπτικής, ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Προφανώς, η συνύπαρξη και κοινή παρέμβαση των δυνάμεων αυτών σε τοπικό επίπεδο δεν συνεπάγεται αυτόματα και την άρση των προβλημάτων που καταγράφονται σε κεντρικό επίπεδο αναφορικά με την προοπτική μετωπικών συμπράξεων και κοινού βηματισμού. Θα μπορούσε, ωστόσο, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, και μάλιστα από τα κάτω, για όσμωση ανάμεσα σε διαφορετικές προσεγγίσεις και αναλύσεις, για αλληλοκατανόηση και χτίσιμο συντροφικών σχέσεων, για δοκιμή στην πράξη της παρέμβασης στον πραγματικό κόσμο των διαφορετικών επιχειρημάτων, λογικών και λόγων, προϋποθέσεις αναγκαίες, κατά τη γνώμη μου, για την όποια συζήτηση σε κεντρικότερο επίπεδο.

Από την άποψη αυτή, τα διευρυμένα και ενωτικά αυτοδιοικητικά σχήματα θα μπορούσαν να έχουν σημαντική συμβολή στην ευρύτερη προσπάθεια για ανασυγκρότηση και αντεπίθεση της Αριστεράς. Η εικόνα, ωστόσο, σε πανελλαδικό επίπεδο είναι μάλλον αντιφατική, αφού παράλληλα με τα ελπιδοφόρα κοινά/μετωπικά αυτοδιοικητικά σχήματα εμφανίζονται, αλλού, και φαινόμενα αποσυσπείρωσης, κατακερματισμού, ακόμη και διασπάσεων υπαρχόντων σχημάτων, φαινόμενα που συντείνουν, πέρα από την απομείωση δυνάμεων, στην απογοήτευση και την αποστράτευση ενός ευρύτερου δυναμικού.

Σε κάθε περίπτωση και καθώς το διακύβευμα είναι εξαιρετικά κρίσιμο, την επόμενη κι όλας μέρα των αυτοδιοικητικών εκλογών, θα είναι χρήσιμο να εκκινήσει ένας σοβαρός, ευρύς και ειλικρινής διάλογος όχι μόνο για να επουλωθούν τραύματα, αλλά και για να διερευνηθούν οι πραγματικές προθέσεις και διαθέσεις, οι δυνατότητες και οι προοπτικές του εγχειρήματος της ανασυγκρότησης και συμπόρευσης των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής/ριζοσπαστικής Αριστεράς.  

         Παρεμβαίνετε σε μια μεγάλη περιφέρεια με αντιφατικά χαρακτηριστικά. Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα που θέλετε να αναδείξετε και να αντιμετωπίσετε;

Τα επόμενα χρόνια, η Αττική, σχεδόν στο σύνολο της έκτασής της, σχεδιάζεται να αποτελέσει το θέατρο εκτεταμένων χωρικών αναδιαρθρώσεων που προωθούνται από το κεφάλαιο, αναδιαρθρώσεων οι οποίες θα επιδεινώσουν ραγδαία τη ζωή του μισού σχεδόν πληθυσμού της χώρας που συγκεντρώνεται στο λεκανοπέδιο. Τα φαραωνικά σχέδια τσιμεντοποίησης του Ελληνικού από τον Λάτση, το πλάνο επέκτασης και περαιτέρω επιβάρυνσης του λιμανιού του Πειραιά από την COSCO, τα δήθεν "αντιπλημμυρικά" σχέδια του Ιδρύματος Νιάρχου για το Φαληρικό Δέλτα, οι "επενδυτικές" ονειρώξεις για την λεγόμενη Αθηναϊκή Ριβιέρα, το εγχείρημα για μια νέα χωματερή στο Γραμματικό, η συνολική παράδοση των δημόσιων χώρων στο κεφάλαιο, θα βρεθούν σε πρώτο πλάνο και θα γεννήσουν νέες συγκρούσεις.

Νομίζω πως αυτό θα είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα που έχουμε να αναδείξουμε και να αντιπαλέψουμε, μαζί με τις καθημερινές μικρές και μεγάλες μάχες που έχουμε να δώσουμε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των αναγκών των εργαζομένων, της νεολαίας, των γυναικών, των προσφύγων, για την ανάσχεση του ρατσισμού της μισαλλοδοξίας και του φασισμού, για την ανάπτυξη των συλλογικών αντιστάσεων παντού.

- Σας ευχαριστώ πολύ, καλή δύναμη στον αγώνα σας.

(πηγή: kommon.gr)