Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική για την δολοφονία του πλανήτη από το κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και τις κυβερνήσεις τους

Η κλιματική κρίση είναι μια πραγματικότητα: Όλο πιο συχνά και όλο πιο σφοδρά εμφανίζονται τα κύματα ξηρασιών, καταστροφικές πλημμύρες, τυφώνες, πυρκαγιές. Χιλιάδες φωτιές μεγάλης έκτασης από την Αφρική ως τη Σιβηρία και τον Αμαζόνιο. Οι φυσικοί πόροι μειώνονται, το πόσιμο νερό μολύνεται, εντείνεται η λειψυδρία. Η θερμοκρασία αυξάνεται με ανυπολόγιστες συνέπειες σε ζώα και φυτά. Ακραία καιρικά φαινόμενα εμφανίζονται και στην Ελλάδα, με καταστροφικές συνέπειες από τον κυκλώνα στη Χαλκιδική μέχρι τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες.

Η κλιματική κρίση δεν είναι κάτι για το οποίο «φταίμε όλοι εξίσου». Είναι το αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και του αδηφάγου χαρακτήρα της. Άνω του 70% των παγκόσμιων εκπομπών, από το 1988 μέχρι το 2017, προέρχονται από 100 μεγάλες εταιρείες, ενώ μόλις 25 ευθύνονται για το 50% των εκπομπών! Οι μεγάλες πολυεθνικές της ενέργειας (ExxonMobil, Shell, BP και Chevron) περιλαμβάνονται στην κατάμαυρη λίστα, μαζί με κρατικές εταιρείες της Κίνας, της Ρωσίας κλπ. Ο καπιταλισμός έχει ως σκοπό το κέρδος –κι αν για το κέρδος αυτό χρειάζεται να καταστραφεί ο πλανήτης, αυτό είναι μια «παράπλευρη απώλεια».

Η κλιματική κρίση δεν πλήττει τους πάντες με τον ίδιο τρόπο: Οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες, η λειψυδρία, η καταστροφή των καλλιεργειών έχουν πολύ πιο έντονα αποτελέσματα στις πιο φτωχές χώρες και στους πιο φτωχούς ανθρώπους εντός των ίδιων χωρών. Κι ενώ είναι οι πολυεθνικές και οι ανεπτυγμένες χώρες που ευθύνονται, πρόσφυγες λόγω κλιματικής αλλαγής γίνονται οι κάτοικοι των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών. Ενώ οι ίδιοι οι καπιταλιστές ευθύνονται για την κλιματική κρίση, επιβάλλουν νέους «πράσινους» και δήθεν «φιλοπεριβαλλοντικούς» φόρους σε όλους μας!

Η κλιματική κρίση δεν μπορεί να «θεραπευτεί» από τους ίδιους που την προκαλούν: Ο «πράσινος» καπιταλισμός είναι και πάλι καπιταλισμός! Η λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη ανοίγει μια ολόκληρη αγορά με στόχο την κερδοφορία των μονοπωλιακών επιχειρήσεων στο χώρο αυτό, με νέες περιβαλλοντικές συνέπειες και καταστροφές –παρότι παρουσιάζεται ως «φιλοπεριβαλλοντική». Δεν είναι τυχαίο πώς μέσω των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, έχει περάσει στην χώρα μας η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας και η αύξηση του κόστους του ρεύματος για όλους μας.

Η κλιματική κρίση δεν μπορεί να θεραπευτεί από όσους την έχουν κάνει «επάγγελμα»: Οι διάφορες ΜΚΟ που ασχολούνται δήθεν με τα προβλήματα του πλανήτη, ενώ είναι οι βιτρίνες των κυβερνήσεων, ή από τον ΣΚΑΪ και άλλους δήθεν «ευαίσθητους» που πρώτα υποστηρίζουν την τσιμεντοποίηση, τις εξορύξεις, την ιδιωτικοποίηση στη διαχείριση των απορριμμάτων, την διάλυση κάθε ελεύθερου χώρου και μετά κάνουν επικοινωνιακές φιέστες για την... ανακύκλωση και την αναδάσωση!

Η κλιματική κρίση εντείνεται μέσα από τους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς: Οι μεγάλες καπιταλιστικές χώρες  ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Σαουδική Αραβία και Κουβέιτ, η Βραζιλία του Μπολσονάρο μπλοκάρουν την υιοθέτηση δεσμευτικών δράσεων. Η δήθεν φιλοπεριβαλλοντική Ε.Ε. μιλάει για μία «κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη» έως το 2050, παρά κι όμως κανένα από αυτά τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει χρονοδιάγραμμα για την απόσυρση των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα –αντιθέτως ετοιμάζονται νέες εξορύξεις στη Μεσόγειο και στην Ελλάδα– ενώ οι κυβερνήσεις της ΕΕ επιχειρούν να ρίξουν το βάρος στα λαϊκά στρώματα, υιοθετώντας τον «φόρο άνθρακα» και μετατρέποντάς τον σε έμμεσο φόρο στα καύσιμα και την ενέργεια.

Στην ίδια γραμμή κινούνται και οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, τόσο η απελθούσα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η τωρινή της ΝΔ: το δείχνει ανάγλυφα η υπόθεση των εξορύξεων, των «αναπτυξιακών» νόμων, το Ελληνικό, το ζήτημα των απορριμμάτων και πολλά άλλα. Ο νέος νόμος για την ανάπτυξη που κατεβαίνει αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση που μαζί με την επίθεση στην εργασία, τις συλλογικές συμβάσεις και τη συνδικαλιστική δράση και την απεργία κατοχυρώνει την ασυδοσία των ιδιωτών/επενδυτών και των επιχειρήσεων με υπερβάσεις των όρων δόμησης, των ουσιαστικών ελέγχων, και των «εμποδίων» για την προστασία του περιβάλλοντος, της πολιτιστικής κληρονομιάς και των ελευθεριών των ανθρώπων με την ελεύθερη πρόσβαση στη φύση.

Η Περιφέρεια Αττικής και η κυβέρνηση συνεχίζουν την καταστροφική διαχείριση των απορριμμάτων με τετελεσμένα –στην ταφή και την καύση– και ανάθεση της διαχείρισης στους ιδιώτες, την αποψίλωση των ελεύθερων χώρων, τις ρυπογόνες βιομηχανίες όπως η επαναλειτουργία των καζανιών της Oil ONE του Μελισσανίδη, την επιτάχυνση του «Ελληνικού» για το οποίο το μόνο που νοιάζει είναι η οικοδόμηση των ουρανοξυστών, του καζίνο και του Mall. Όλα αυτά

είναι μια πολιτική που προτάσσει το καπιταλιστικό κέρδος σε βάρος των ανθρώπων και του περιβάλλοντος.

Κατά συνέπεια είναι πρόκληση να φτιάχνονται φιέστες δήθεν ευαισθησίας για το περιβάλλον από την ΕΕ, την κυβέρνηση και τους Δήμους και Περιφέρειες που ακολουθούν την ίδια περιβαλλοντοκτόνα πολιτική.

Η μάχη για τη σωτηρία του περιβάλλοντος και του ανθρώπου με αξιοπρεπή – αξιοβίωτη ζωή περνάει μέσα από τον αγώνα ενάντια στην «ανάπτυξή» τους και το κέρδος. Αυτή τη μάχη θα τη δώσει ο λαός με τις συλλογικότητες και τα σωματεία του, στη μάχη να ανατραπεί ο καπιταλισμός και όλες οι καταστροφικές συνέπειές του.