Στη συνέλευση της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική / Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα την Τετάρτη 19 Ιούλη, αποφασίστηκε η συμμετοχή της κίνησης στις περιφερειακές εκλογές του Οκτώβρη.
Η «νέα» κυβέρνηση της ΝΔ, ξεκινάει ήδη να ξεδιπλώνει τις επιθέσεις της ενάντια στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Η αντίσταση είναι αναγκαία γιατί οι επιθέσεις είναι ολόπλευρες: από τις ιδιωτικοποιήσεις του ΕΣΥ, του νερού και κάθε κοινωνικής υπηρεσίας, τις μαζικές απολύσεις συμβασιούχων στους δήμους, τη συνέχιση του πλιάτσικου των ιδιωτών στην ενέργεια και τις συγκοινωνίες, που κοστίζει ανθρώπινες ζωές, το δικαίωμα στην στέγαση με την ξετσίπωτη στήριξη των τραπεζιτών. Μέχρι την επίθεση στους πρόσφυγες με την συγκάλυψη των εγκλημάτων στα σύνορα, που πάει χέρι-χέρι με την κανονικοποίηση των φασιστών, και την επίθεση στις γυναίκες με την κλιμάκωση του σεξισμού.
Στο επίπεδο των δήμων και των περιφερειών βλέπουμε να προωθείται η ανασυγκρότηση σε ακόμα πιο αντιδραστική κατεύθυνση του μοντέλου για τοπικό κράτος-εργαλείο στην προώθηση των επιχειρηματικών συμφερόντων, των πολιτικών της ΕΕ και των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Ενισχύεται με περισσότερες λειτουργίες χωρίς να αυξάνεται η χρηματοδότηση με αποτέλεσμα κομβικές για την καθημερινότητα και τη ζωή μας υπηρεσίες να υπολειτουργούν, να εμπορευματοποιούνται ή και να εκχωρούνται στον ιδιωτικό τομέα. Ενώ την ίδια ώρα μεγαλώνει όλο και πιο πολύ η εξάρτηση κρίσιμων λειτουργιών και υπηρεσιών του από τις χρηματοδοτήσεις της ΕΕ (ΕΣΠΑ, χρηματοδοτικά εργαλεία κλπ). Το πλαίσιο λειτουργίας γίνεται αντιδημοκρατικότερο με στόχο την θωράκισή του από το λαϊκό παράγοντα.
Όλα τα παραπάνω αποτυπώθηκαν στην προηγούμενη τετραετία της διοίκησης Πατούλη με την καταστροφική πολιτική για το λαό της Αττικής σε όλα τα μέτωπα και την προτεραιότητα εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων. Η διαχείριση της πανδημίας, η επίθεση στους ελεύθερους δημόσιους χώρους και στο αστικό ή περιαστικό πράσινο, η υλοποίηση των πολιτικών του ΠΕΠ Αττικής, η καταστροφική διαχείριση των απορριμμάτων και το νέο ΠΕΣΔΑ της καύσης, το master plan της COSCO σε Πειραιά - Πέραμα, η τουριστικοποίηση του κέντρου της Αθήνας, η τσιμεντοποίηση ρεμάτων στην Αττική και οι δοκιμασίες του λαού της Αττικής στα χιόνια, τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες αλλά και στην οικονομική λεηλασία και τη ρεμούλα στην περιφέρεια. Ανάλογος - αντιδημοκρατικός και απαξιωτικός - ήταν και ο τρόπος που λειτούργησε το περιφερειακό συμβούλιο.
Σε αυτό το τοπίο οι περιφερειακές εκλογές του επόμενου Οκτωβρίου έχουν μεγάλη πολιτική σημασία, ιδιαίτερα στην Αττική με το ειδικό πληθυσμιακό, κοινωνικό και οικονομικό βάρος που έχει.
Από την πλευρά της ΝΔ και του εκλεκτού της υποψηφίου (όποιος και αν είναι) θα επιχειρηθεί να αποτελέσουν επιβεβαίωση της πολιτικής τους σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο και συνέχεια αυτής της πολιτικής με ακόμη πιο επιθετικό τρόπο.
Η ακροδεξιά θα επιχειρήσει να εμφανιστεί και να κατοχυρώσει την πολιτική της παρουσία με στόχο να μπορέσει να βγάλει ξανά τάγματα εφόδου στις γειτονιές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, επαναλαμβάνοντας την χρεοκοπημένη συνταγή ήττας των βουλευτικών εκλογών, μαζί με το ΠΑΣΟΚ στον νέο μετεκλογικό τοπίο θα προσπαθήσουν να πλασαριστούν ως μια διαφορετική διαχείριση ενός πλαισίου που δεν αμφισβητούν (όπως έκαναν άλλωστε οι παρατάξεις Δούρου-Σγουρού) και να διαγκωνισθούν για το ποιος έχει το πάνω χέρι σε αυτό το ρόλο.
Το ΚΚΕ αρνείται την κλιμάκωση των αγώνων και την ριζοσπαστικοποίηση των αιτημάτων περιοριζοντας τους αγώνες στο επίπεδο της διαμαρτυρίας (“για να βγάλει ο λαός συμπεράσματα”) χωρίς να επιδιώκει να οικοδομήσει ένα ζωντανό μαχητικό κίνημα με στόχο τη συγκρουση και την παρεμπόδιση - ανατροπή των σχεδίων τους, ενώ το ΜΕΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη προωθεί και σε αυτό το επίπεδο τη λογική των εφικτών στόχων στα πλαίσια της ΕΕ σε συνδυασμό με τεχνοκρατικές προτάσεις για "φιλολαϊκή τοπική αυτοδιοίκηση".
