Τοποθέτηση της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στο ΠΕΣΥ 1/2ου για το Ελληνικό

Συζήτηση μεταξύ άλλων στο περιφερειακό συμβούλιο της 1/2^ου έγινε για την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) σχετικά με το Σχέδιο Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης ( ΣΟΑ ) της  Ελληνικό ΑΕ για το ξεπούλημα του πρώην χώρου του αεροδρομίου στο Ελληνικό.

6 μήνες  μετά την λήξη της διαβούλευσης και αφού η διαδικασία του ΣΟΑ  Ελληνικού είναι στην τελική έγκριση από το ΣΤΕ παρόλο τις πιέσεις μας και την κατά επανάληψη κατάθεση αιτήματος για εισαγωγή του θέματος στο ΠΕΣΥ, εδέησε η διοίκηση της περιφέρειας να φέρει το θέμα για συζήτηση στο περιφερειακό συμβούλιο σήμερα 1 Φλεβάρη.

Ακόμη πιο ειρωνικό και υποκριτικό φαντάζει πως την τελευταία στιγμή στην εισήγηση τους  η διοίκηση της περιφέρειας  προτείνετε η απόρριψη της ΣΜΠΕ για να υπάρχουν προσχήματα και δικαιολογίες και πως δεν ταυτίζονται με την κυβερνητική πολιτική ως παράταξη. Οι δε παρατάξεις που στηρίζονται από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μαζί με τον Τζήμερο, υπέρμαχοι του ξεπουλήματος και του περιβαλλοντολογικού εγκλήματος αποχωρήσαν προσχηματικά (την κοπάνησαν) μήπως και  κρύψουν την δουλικότητα και υποταγή τους απέναντι στο Λάτση από τους ψηφοφόρους τους.

Στη ΣΜΠΕ που τίθεται σήμερα προς συζήτηση αναφέρεται ότι η επένδυση του Ελληνικού θα αποτελέσει «ναυαρχίδα» (flagship project) στο σχεδιασμό της Αθήνας άλλα και της χώρας.

Πράγματι, είναι σαφές ότι το μέλλον του χώρου του πρώην αεροδρομίου διαδραματίζει  έναν σημαντικό πολιτικό και συμβολικό ρόλο και πως η εξέλιξη της επένδυσης αυτής θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον ολόκληρης της Αττικής, αλλά και συνολικά της χώρας.  

Από τη μεριά της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, αλλά και απότι φαίνεται και της Περιφέρειας Αττικής,  συμβολίζει την επιτυχία του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων και την επιβεβαίωση της «επιστροφής της ανάπτυξης». 

Συμβολίζει, επίσης, και την εμπέδωση ενός νέου αναπτυξιακού υποδείγματος τόσο σε σχέση με τη διαχείριση του φυσικού και αστικού περιβάλλοντος όσο και σε σχέση με το επιχειρηματικό και εργασιακό περιβάλλον που θα παραχθεί.

Είναι ταυτόχρονα προφανές πως η ιδιωτικοποίηση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού δεν είναι μια σημαντική επένδυση για το ελληνικό κεφάλαιο απλά και μόνο λόγω του μεγέθους της.

Αντίθετα, διαδραματίζει κομβικό ρόλο στην προώθηση των μνημονιακών επιταγών και στην υλοποίηση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων, εγκαινιάζοντας ένα νέο πρότυπο χωρικής ανάπτυξης.

Ένα πρότυπο που θα μονιμοποιεί την κατάσταση εξαίρεσης και την πλήρη διευκόλυνση των «στρατηγικών  επενδύσεων» όπως τις ονομάζουνε, με κάθε κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος.

Εξάλλου, η παγίωση του μνημονιακού κεκτημένου σε ότι αφορά  τη χωρική και περιβαλλοντική πολιτική φαίνεται να εμπεδώνει πλέον μία ιστορικής σημασίας τομή στο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας,

η οποία εδράζεται στην ενίσχυση της  μεγάλης ιδιοκτησίας και του μεγάλου κεφαλαίου που δραστηριοποιείται στον κλάδο της γης και της οικοδομής. 

Μέσα από την υφαρπαγή της γης και των σχετικών με τη γη δικαιωμάτων υλοποιείται ένα ευρύτερο αστικό σχέδιο για την καπιταλιστική ανάπτυξη της επόμενης μέρας όπου ο χώρος της πόλης και της υπαίθρου θα σχεδιάζεται και σε μεγάλο βαθμό θα διαμορφώνεται κυρίως με βάση τη διαρκή αναζήτηση επενδύσεων από διεθνή, αλλά και εγχώρια κεφάλαια.

Ø    Στο βαθµό που οι επενδυτικοί σχεδιασµοί στο Ελληνικό υλοποιηθούν αυτό θα αποτελέσει τεράστια νίκη για τους αστικούς σχεδιασμούς για την κερδοσκοπία τους, σε βάρος του λαού στο νευραλγικό χώρο της µητροπολιτικής περιοχής της Αθήνας και όχι µόνο, καθώς αποτελεί βασική πλευρά του συνολικότερου πρότζεκτ που αφορά στο παραλιακό μέτωπο.       Και έρχεται  να συμπληρώσει τις βλέψεις του κεφαλαίου στα λιπάσµατα της ∆ραπετσώνας, στο λιµάνι του Πειραιά, στις µαρίνες του Σαρωνικού και του Αιγαίου, στα περιφερειακά αεροδρόµια, τα δημόσια αγαθά κ.ο.κ.

Στόχος είναι ανάδειξη της μητροπολιτικής περιοχής της Αττικής σε διεθνές κόμβο μεταφορών-εμπορίου-ενέργειας και σχετικών υπηρεσιών, με έμφαση στη ναυτιλία, τις μεταφορές αλλά και σε μία νέου τύπου τουριστική ανάπτυξη, η οποία θα περιλαμβάνει όσα με λεπτομέρεια περιγράφόνται και στην ΣΜΠΕ¨:

όπως η κατασκευή ψυχαγωγικών πάρκων και τόπων πολυτελούς κατανάλωσης, αθλητικά στάδια, συνεδριακά κέντρα, ξενοδοχεία, μαρίνες, εστιατόρια, πολιτιστικές εγκαταστάσεις, τοποθεσίες αστικού εξευγενισμού, θέρετρα και  όπως φαίνεται και ξεκάθαρα και στην περίπτωση του Ελληνικού, ακόμα και  ολοκληρωμένες «πόλεις μέσα στις πόλεις».

Και βέβαια, η δημιουργία ενός διεθνούς τουριστικού προορισμού για τις ελίτ και τα υψηλά εισοδήματα  δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει και καζίνο, τους ναούς του τζόγου, ως έναν σίγουρο τρόπο για  να εξασφαλιστούν υψηλές κερδοφορίες  και να καλυφθούν τα επενδυτικά κόστη.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι καθεστωτικές πολιτικές δυνάμεις είτε από ρόλο κυβέρνησης είτε ως αντιπολίτευση, πιστές στους νόμους της αγοράς και στη διευκόλυνση του κεφαλαίου, τάσσονται ομόφωνα υπέρ της άμεσης έναρξης της επένδυσης που φιλοδοξεί να αποτελέσει την “μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Ευρώπης”. Ακόμα και υπό το βάρος, της πρόσφατης οικολογικής καταστροφής στο Σαρωνικό, αποτέλεσμα της ανεξέλεγκτης και αιμοσταγούς δράσης του εφοπλιστικού κεφαλαίου, δεν διστάζουν να διαφημίζουν τα δήθεν οφέλη από την παραχώρηση του Ελληνικού για την κατασκευή της «Ελληνικής Ριβιέρας»!

Έχει ακόμα σημασία να δούμε το πως ξεπεράστηκαν τα τελευταία διοικητικά  και τεχνικά εμπόδια για την έναρξη της επένδυσης αναφορικά με το ζήτημα των δασικών εκτάσεων και με την κήρυξη αρχαιολογικών χώρων, καθώς η διαδικασία αυτή  αποκαλύπτει το ζοφερό “αναπτυξιακό” μέλλον ¨της «επενδυτικής λαίλαπας»:

Είναι χαρακτηριστικό πως προέβησαν στην ακύρωση της Πράξης Χαρακτηρισμού του δασαρχείου Πειραιά, που αναγνώριζε 37 στρ. ως δασικές εκτάσεις - σε νευραλγικό κομμάτι του έργου όπου προβλέπεται η χωροθέτηση του σύνθετου ξενοδοχειακού συγκροτήματος και του καζίνο.

Στην υπόθεση αυτή το σκάνδαλο είναι διπλό!

Από τη μια η καταστρατήγηση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου,

από την άλλη η επί μακρόν σκόπιμη μη ανάρτηση και απόκρυψη των έτοιμων δασικών χαρτών και των σχετικών δασικών μελετών της περιοχής από την «Κτηματολόγιο Α.Ε.».

Παράλληλα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, πίσω από τον πρόσφατο επικοινωνιακό πόλεμο για την απόφαση του ΚΑΣ το προηγούμενο διάστημα, βρίσκονταν μία σειρά από σχετικές ρήτρες που περιέχει η ληστρική σύμβαση παραχώρησης με την Lamda Development.

Πιο συγκεκριμένα, η σύμβαση περιλαμβάνει πως το κόστος προστασίας, μεταφοράς, διαχείρισης αρχαιοτήτων κ.ο.κ. που εντοπίζονται σε μη κηρυγμένες περιοχές επιβαρύνει το ελληνικό δημόσιο και όχι τον επενδυτή (!), ενώ όλες οι σχετικές καθυστερήσεις στην επένδυση αποτελούν «γεγονός αποζημίωσης»...

Παρά τη σημαντική μάχη που δόθηκε, με την κήρυξη τελικά περίπου 350 στρ. χώρων με διαπιστωμένα αρχαία μνημεία, η κυβέρνηση κατάφερε να εξασφαλίσει τόσο τα συμφέροντα του επενδυτή, όσο και την διακηρυγμένη από τη μεριά της τήρηση της «νομιμότητας».

Όλα τα παραπάνω προετοιμάζουν και κατοχυρώνουν  τη δημιουργία µίας «κατάστασης εξαίρεσης» µε µόνιµα χαρακτηριστικά για το σύνολο του χώρου, που θα αποµυζά πόρους και διαθέσιµα από το σύνολο του πολεοδοµικού συγκροτήµατος προκαλώντας εκτεταµένη υποβάθμιση στην ευρύτερη περιοχή. {Εξάλλου, το σχετικό νοµοθετικό πλαίσιο είναι ήδη εδώ και αποτελεί τοµή αλλά και συνέχεια σε σχέση µε την προηγούµενη νοµοθεσία. Ο νέος νόµος για τις επενδύσεις (Ν.3894/10), το fast track, (Ν.3986/11) ή ο Ν. 4062/12 για το Ελληνικό, τα ΕΣΧΑ∆Α/ΕΣΧΑΣΕ/ΕΧΣ του Ν.4269/14, αλλά και υφιστάµενα «πολεοδοµικά εργαλεία» όπως οι ΠΟΤΑ και ΠΟΑΠ∆ προσφέρουν την απαιτούµενη θεσµική ευελιξία.}

Έτσι βλέπουμε το σύνολο του πρώην αεροδροµίου και της παραλίας, έκτασης όσο το σύνολο της σηµερινής πόλης του Ελληνικού Αργυρούπολης να πολεοδοµείται υπέρµετρα, σε σχέση µε το πώς η πολεοδοµική νοµοθεσία το επιτρέπει στο σύνολο της χώρας.

Βλέπουμε να παρακάμπτονται Προεδρικά ∆ιατάγµατα που προστατεύουν ευαίσθητες περιοχές (Π.∆. προστασίας των ακτών), γενικά πολεοδοµικά σχέδια, το Ρυθµιστικό Σχέδιο της Αθήνας, τη νοµοθεσία περί εντάξεως στο σχέδιο πόλεως σε βασικά της σηµεία, ως προς τους ανώτατους συντελεστές ανά οικοδοµικό τετράγωνο και την κυριότητα των κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων, τον Οικοδοµικό Κανονισµό, ως προς τα επιτρεπόµενα ύψη κτιρίων.

Η ίδια η πολεοδόμηση των επιμέρους περιοχών όπως παρουσιάζονται και στη ΣΜΠΕ γίνεται κομμένη και ραμμένη στα επενδυτικά συμφέροντα του Λάτση, δημιουργώντας μία πόλη μέσα στην πόλη και μάλιστα εις βάρος του παραλιακού µετώπου.

Τα ιδιαίτερα ψηλά κτίρια που φιλοδοξούν να γίνουν «τοπόσημα» και οι ουρανοξύστες χρησιµοποιούνται αναγκαστικά στην λογική να µειώσουν τις επιπτώσεις αυτής της έντασης αλλά και για να εξασφαλίσουν θέα στην θάλασσα και το Πάρκο ανεβάζοντας τις αξίες πώλησης των νέων κτιρίων.

 Γίνεται ακόμα σαφές ότι πέρα από τη δραματικά μειωμένη έκταση του Πάρκου- επί της ουσίας θα είναι πολύ λιγότερη από τα 2000 στρεμματα που αναφέρονται, ο χαρακτήρας του θα είναι κατα βάση να διαμορφώσει ένα ιδιόμορφο οικονομικό και κοινωνικό «γκέτο» για «λίγους και εκλεκτούς».  

Ο εγκλωβισμός των σημαντικότερων ελεύθερων και πράσινων χώρων που θα διαμορφωθούν στο εσωτερικό ενός δικτύου, οικιστικών, επιχειρηματικών, εμπορικών και τουριστικών δραστηριοτήτων στοχεύει άμεσα στον περιορισμό της προσπελασιμότητας και της ελεύθερης πρόσβασης και σημαίνει οριακά τον αποκλεισμό του χώρου από τους κατοίκους των υπόλοιπων περιοχών.

Για λίγους και εκλεκτούς θα είναι απότι φαίνεται και η παραλία, καθώς δεν κατοχυρώνεται η ελεύθερη πρόσβαση, αλλά αντίθεται προτείνεται ο αποκλεισμός  σε περιοχή πάνω από τη μισή του  συνολικού παράκτιου µετώπου.

Ειδικότερα τώρα, σε σχέση µε τη ΣΜΠΕ,

Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μία μελέτη προσχηματική που αδυνατεί να εκτιμήσει σουσιαστικά και σοβαρά τις τρομαχτικές επιπτώσεις απο το εν λόγω επενδυτικό σχέδιο και το αποτύπωμα που αυτές θα φέρουν στο ανθρωπογενές και το φυσικό περιβάλλον.

Ωστόσο έστω και για τα μάτια του κόσμου, είναι τραγικό το ότι δεν παρουσιάζεται ολοκληρωμένη η υφιστάμενη κατάσταση περιβάλλοντος, το ισχύον πλαίσιο προστασίας, οι υφιστάμενοι πολιτισμικοί και αρχαιολογικοί χώροι κλπ.  

Επίσης, είναι χαρακτηριστικό το ότι δεν εκτιμήθηκαν άλλες εναλλακτικές λύσεις, συμπεριλαμβαμένης και της μηδενικής λύσης, όπως θα όφειλε να γίνει ειδικά για ένα έργο τέτοιας έκτασης και σημασίας.

Ταυτόχρονα εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι μία σειρά από συνοδά ή υποστηρικτικά έργα και η εξέταση των επιπτώσεών τους παραλείπονται ή υποτιμούνται και υποεκτιμούνται – όπως για παράδειγμα τα συνοδά κυκλοφοριακά έργα και έργα οδοποιίας, το ζήτημα της εκβολής του ρέματος τραχωνών ? κα/

Πολλά θα μπορούσε να αναφέρει κανείς, όμως εδώ δεν πρόκειται για ένα έργο που μπορεί να δεχθεί βελτιώσεις ή τροποποιήσεις στα σημεία, όπως γνωμοδοτικά προτείνεται και από την αρμόδια υπηρεσία της περιφέρειας.

Για μας τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Το πρώην αεροδρόμιο δεν είναι ένα απλό οικόπεδο σε ένα σημείο της ελληνικής επικράτειας.

Αντλεί τα ειδικά χαρακτηριστικά του από το γεγονός ότι αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της μητροπολιτικής περιοχής της Αθήνας, από τις κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές διεργασίες που σχετίζονται με αυτόν και αφορούν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, των εργαζομένων και του λαού.

Ακόμα και με τη σημερινή του κατάσταση ως αστικού κενού, αποτελεί ένα κοινωνικό προϊόν, έναν πολύτιμο πόρο για τον ελληνικό λαό και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Και ως προϊόν με αξία, είτε θα τον αντιμετωπίσουμε με την καθαρά οικονομική του μορφή, ως ένα προϊόν προς επιχειρηματική εκμετάλλευση, βορά στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου και των επενδυτών,είτε θα τον αντιμετωπίσουμε με την καθαρά κοινωνική του μορφή, ως αξία χρήσης, ως χώρο ανακούφισης του λαού και των εργαζομένων, χωρίς επιχειρηματική αξιοποίηση, χωρίς οικοδόμηση, χωρίς εργασιακές συνθήκες σκλαβιάς.

Για  αυτό και δεν χωράνε στη λογική μας βελτιώσεις ή τροποποιήσεις στη λογική μίας πιο ήπιας και υγιούς επιχειρηματικότητας, από τη σκοπιά της ανάπτυξης, από την σκοπιά του εμπορεύματος..

Ούτε και βέβαια θα μπούμε στη θέση του να αναζητήσουμε βελτιωμένους όρους, ή να εξασφαλίσουμε λίγα εκτάρια παραπάνω πράσινου ή μια κάποια καλύτερη εφαρμογή της νομοθεσίας ώστε να μην είναι τόσο πρόδηλο το ότι δεν υπάρχει καμία μέριμνα για τις δραματικές επιπτώσεις αυτού του έργου.

Από τη μεριά μας, ο αγώνας για το χώρο του πρώην  αεροδρομίου πρέπει να είναι συνολικός. Η μάχη όχι μόνο  δεν τελείωσε, αντίθετα τώρα που έχουν πέσει οι μάσκες οφείλουμε να συνεχίσουμε δυναμικά.

Μαζί με τους κατοίκους της περιοχής και όλης της Αττικής.

Διεκδικούμε το κατοχυρωμένο στη συνείδηση του λαού αίτημα για μετατροπή του πρώην αεροδρομίου σε πάρκο υψηλού πρασίνου, χωρίς επιχειρηματικές δραστηριότητες, χωρίς οικοπεδοποίηση και οικιστική ανάπτυξη, απέναντι σε διαχειριστικές λογικές «αυτοχρηματοδότησης του πάρκου», «άλλης αξιοποίησης» ή ακόμα και «πράσινης ανάπτυξης» που τα «αποτελέσματα» τους φαίνονται από τα φουγάρα του Θριάσιου στα κατεστραμμένα Μεσόγεια, στη «διπλή ανάπλαση» του Ελαιώνα, στο «Μητροπολιτικό Πάρκο» στο Γουδί και επαναφέρουν από την πίσω πόρτα την κυρίαρχη πολιτική.

Θέλουμε πάρκο του λαού και όχι του κεφαλαίου. Οι υπάρχουσες ή άλλες υποδομές να αποδοθούν στις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων της Αθήνας (μαζικό αθλητισμό, πολιτιστικές δραστηριότητες κ.α.).

Πιο συγκεκριμένα η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική  κάνουμε κάλεσμα αγώνα και από αυτό το βήμα.

·        για να  κατοχυρωθεί άμεσα η ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στο χώρο του πρώην αεροδρομίου, στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και την παραλία του Αγίου Κοσμά και αυτό να είναι το μοναδικό καθεστώς λειτουργίας στο σύνολο του χώρου και των εγκαταστάσεων.

·        ενάντια στην  οικοπεδοποίηση και οικιστική-οικοδομική «ανάπτυξη». Καμία εκχώρηση όλου ή τμήματος του χώρου σε ιδιώτες επιχειρηματίες για κανένα λόγο και με καμιά μορφή. Το κράτος – κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό - να αναλάβει το κόστος για την κατασκευή και τη συντήρηση του πάρκου, χωρίς καμία αύξηση τελών και φορολογίας.

·        για να απομακρυνθούν όλες οι χρήσεις και να απαγορευτούν όλες οι δραστηριότητες (πίστες αυτοκινήτων, εκθέσεις, εγκαταστάσεις κινηματογραφήσεων, στρατιωτικές και αστυνομικές εγκαταστάσεις, κάμερες, κλπ), που υπονομεύουν τη μετατροπή του σε Πάρκο Φυσικού Πρασίνου.

·        ενάντια  στη δημιουργία casino. Κανένα νέο γήπεδο γκολφ – Να κλείσει το γκολφ της Γλυφάδας και ο χώρος να μετατραπεί άμεσα σε ανοιχτό πάρκο πρασίνου προσβάσιμο σε όλους τους κατοίκους.

·        για την  Αποκατάσταση της φυσικής παραλίας του Αγίου Κοσμά και απόδοσή της στους κατοίκους για ελεύθερη χρήση φυσικής θαλάσσιας αναψυχής και άθλησης.

·        για να αποδοθεί Το Ολυμπιακό Κέντρο Ιστιοπλοΐας εξ ολοκλήρου στο ναυταθλητισμό και να μην χτιστεί ούτε μέτρο τσιμέντου.

·        για την  Απομάκρυνση των ξενυχτάδικων και κάθε ιδιωτικής εγκατάστασης από την παραλία τώρα! Όχι άλλη μαρίνα στο Σαρωνικό.

·        Καμία νέα λεωφόρος στην περιοχή - Δωρεάν μαζικές μεταφορές για τους κατοίκους.

·        για να  καταργηθεί το νέο Υπερταμείο, και να ακυρωθούν το σύνολο των νομοθετικών διαταγμάτων που προωθούν τις ιδιωτικοποιήσεις και τις fast track επενδύσεις.

Ο αγώνας αυτός, αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα και σημαντικό σταθμό της πάλης του λαού ενάντια στο μνημόνιο, σε ρήξη με την  κυβέρνηση, την κυρίαρχη πολιτική, ΕΕ και ΔΝΤ.

Σε αυτό το αγώνα θα πρωτοστατήσουμε και καλούμε και όλους τους κατοίκους της περιοχής. 

Μόνο αν οι κάτοικοι πάρουν τον αγώνα στα χέρια τους. Με αυτοοργάνωση με κινητοποίηση όλων των φορέων. Σε συνάντηση με τον άκαμπτο αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής, των κάτοικων στην δυτική Αθήνα ενάντια στο MALL δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο  της Ακαδημίας Πλάτωνος, τους κατοίκους της ανατολικής και δυτικής Αττικής ενάντια στους  ΧΥΤΑ, το κίνημα της ανυπακοής για τους πλειστηριασμούς, το κίνημα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των δημοσίων αγαθών, αλλά και τους αγώνες για δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και υγεία και την εντεινόμενη πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας για τα δικαιώματά τους, ενάντια στην κυρίαρχη πολιτική.

Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν οι όροι πραγματικής αντιπαράθεσης και ρήξης, θα δημιουργηθεί αυτή η δυναμική που απαιτείται για να δοθεί και αυτή η μάχη με νικηφόρα προοπτική.