Τι απέγινε η «αντίσταση» της Περιφέρειας Αττικής στην πώληση του ΟΛΠ;

Τον Νοέμβριο 2014 (θυμάστε, τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση) το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής είχε πάρει απόφαση κατά της εκποίησης του Λιμανιού του Πειραιά. Πολλά και αγωνιστικά μας είχε πει τότε ο αρμόδιος αντιπεριφερειάρχης Γ. Γαβρίλης, που είχε πάρει «πάνω του» τον… αγώνα κατά της ιδιωτικοποίησης -με μεγάλη επιτυχία, όπως όλοι βλέπουμε...

Στην απλή ερώτηση, βέβαια, για το τι θα πράξει η Περιφέρεια Αττικής για να μπλοκάρει την ιδιωτικοποίηση και σε ποιους αγώνες θα συμμετάσχει, η απάντηση ήταν ότι… θα βρεθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας μαζί με τον Δήμαρχο Πειραιά και άλλους φορείς του Πειραιά.

Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη, βέβαια. Την Παρασκευή 8/4/2016 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όχι μόνο υπέγραψε την πώληση του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας (το 67% του ΟΛΠ, για την ακρίβεια) στην COSCO, αλλά το γιόρτασε κιόλας στο Ζάππειο! Αν δεν είναι ευκαιρία για γιορτή το να πουλάς το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας σε τιμή λιγότερη από όσα ξόδεψε το ελληνικό δημόσιο για μία από τις γερανογέφυρες του, τότε τι είναι; Αν δεν είναι ευκαιρία να δείξεις τη χαρά σου στην COSCO ξυλοφορτώνοντας τους λιμενεργάτες με ΜΑΤ και δακρυγόνα, τότε τι είναι;

Ανάμεσα στους «εορτάζοντες» διακρίναμε και τον -σύμμαχο στους αγώνες της Περιφέρειας Αττικής- Δήμαρχο Πειραιά κο Μώραλη. Δηλαδή τι διακρίναμε, στην πρώτη σειρά καθόταν. Αποδεικνύοντας αυτό που γνωρίζαμε όλοι (μόνο o κος Γαβρίλης έκανε ότι δεν το ήξερε…) από πριν: ότι τα εφοπλιστικά κεφάλαια που δραστηριοποιούνται στον Πειραιά μπορεί να έχουν ανταγωνισμούς μεταξύ τους, αλλά στο τέλος πάντα τα βρίσκουν στη μοιρασιά της λείας της δημόσιας περιουσίας και της καταπάτησης κάθε εργατικού δικαιώματος.

Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη και για την «αντίσταση» της Περιφέρειας Αττικής, που ξεκίνησε από την παρουσία στο ΣτΕ (κατατρόμαξε το ΤΑΙΠΕΔ, σίγουρα!), συνεχίστηκε με την προσπάθεια να εξαιρεθούν τα Λιπάσματα της Δραπετσώνας από την πώληση του ΟΛΠ, me την παρουσία του Γ. Γαβρίλη στο πλάι του Α. Τσίπρα στην επικοινωνιακή φιέστα που θα νομιμοποιούσε την πώληση του ΟΛΠ, και τελείωσε με την για μήνες σιωπή της Περιφέρειας Αττικής σε οτιδήποτε σχετικό με την εκποίηση του λιμανιού.

Άλλωστε, το ίδιο Περιφερειακό Συμβούλιο που πριν έβγαζε ψηφίσματα κατά της πώλησης του ΟΛΠ, ήταν το ίδιο που αποφάσισε (με την εισήγηση και τις ψήφους της Δύναμης Ζωής, στην οποία ανήκει ο Γ. Γαβρίλης) ασμένως άλλες ιδιωτικοποιήσεις, όπως λ.χ. την εκποίηση των Αστεριών Γλυφάδας και του Ιππικού Κέντρου στο Μαρκόπουλο -κάνοντας στροφή 180 μοιρών από όσα έλεγε η παράταξη της Δύναμης Ζωής μέχρι και τον Γενάρη του 2015. Δεν νομίζουμε να είναι κανείς –και σίγουρα δεν είναι ο Γ. Γαβρίλης- τόσο αφελής που να πιστεύει ότι η Διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής θα ψήφιζε σωρηδόν ιδιωτικοποιήσεις, θα τα βρισκε με όλα τα επιχειρηματικά συμφέροντα στην Αττική, θα ακολουθούσε πλήρως τις μνημονιακές πολιτικές, αλλά στο θέμα του ΟΛΠ θα… έδινα καμιά μάχη –εκτός κι αν είναι μάχη που δεν παρέστη στο Ζάππειο και θυσίασε τα καναπεδάκια και τις φωτογραφίες, μαζί με τον έτερο «αγωνιστή» του λιμανιού κο Θ. Δρίτσα…

Ούτε ανακοίνωση από την Περιφέρεια Αττικής, ούτε παραίτηση από κανέναν διαφωνούντα, έτσι, για τα μάτια του κόσμου βρε αδερφέ! Όχι, αφελής κανείς δεν είναι. Για αφελείς έψαχνε και ψάχνει όποιος συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι από την καρέκλα του αντιπεριφερειάρχη της πιο μνημονιακής περιφερειακής αρχής ασκεί «αντιμνημονιακή διοίκηση»! Για αφελείς ψάχνει όποιος παρουσιάζει ως «αγώνα» τα κολλητιλίκια με τον Μώραλη και τις αναμνηστικές φωτογραφίες με τον Τσίπρα.

Το ζήτημα δεν τέθηκε τώρα, έχει τεθεί εδώ και καιρό: είτε θα είμαστε με το πολιτικό και επιχειρηματικό μπλοκ του Μνημονίου είτε απέναντι -δεν έχει "ενδιάμεσες λύσεις". 

Η αντίσταση στην ιδιωτικοποίηση του λιμανιού –και σε όλο το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας– μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων και του λαού, μέσα από τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις, που θα παλεύουν για την ανατροπή της πολιτικής του Μνημονίου, της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Ο αγώνας δεν τελείωσε! Καλούμε το λαό να αντισταθεί στις ιδιωτικοποιήσεις και να τις αποτρέψει με τους αγώνες του. Με κοινό μέτωπο που θα ενώνει τους εργαζόμενους του ΟΛΠ και του λιμανιού, τους κατοίκους του Πειραιά, της Δραπετσώνας και όλης της Αττικής για να αποτραπεί η πώληση του ΟΛΠ και της παραλιακής ζώνης.