Παρέμβαση της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στο ΠΣ
Αποσπάσματα από την τοποθέτηση Ά. Χάγιου
Ά. ΧΑΓΙΟΣ:
Με το που άκουσα συνεταιριστικές επιχειρήσεις και συγκροτήσεις, σκέφτηκα ότι, επειδή υπάρχει ένα φορτίο θετικό στην έννοια του συνεταιρισμού, την ίδια στιγμή που προωθείται αυτός ο θεσμός σε τοπικό επίπεδο, σημαντικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις στη χώρα μας παραδίνονται σχεδόν τζάμπα και βίαια στο τραπεζικό σύστημα και σε μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους.
Να ξεκινήσω από τη Δωδώνη; Να πάμε στις συνεταιριστικές της Βόρειας Ελλάδας, της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης; Μιλάμε για συνεταιριστικές επιχειρήσεις με παραγωγή, με ιστορία και με προοπτικές. Είναι στην πρόθεση αυτού του θεσμού των κοινωνικών και πολιτιστικών επιχειρήσεων και η εφαρμογή του, να υπάρξει ένα συνεταιριστικό κίνημα των παραγωγών καλλιτεχνικής παιδείας, πολιτισμού κλπ; Δε νομίζω.
Είναι και αυτός ο θεσμός μία βίαιη προσαρμογή στο τοπικό επίπεδο των συνθηκών που δημιουργεί η περικοπή των κονδυλίων για κάθε κοινωνική παροχή που επιβάλλει η πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ. Στο θέμα αυτό εμείς έχουμε τοποθετηθεί αναλυτικά και δεν θα επαναλάβω τη θέση μας.
Να σημειώσουμε ότι πρόκειται για μία βίαιη επιβολή στους εργαζόμενους, οι οποίοι δεν μπορούν να έχουν σταθερές εργασιακές σχέσεις και οι Δήμοι να έχουν μόνιμες και σταθερές δομές δημοτικού και δημόσιου χαρακτήρα. Πρόκειται για νέο βήμα διολίσθησης σημαντικό προς την ιδιωτικοποίηση.
Θα μου πείτε: Γιατί το λες αυτό; Σας θυμίζω μία εμπειρία που τη βίωσα προσωπικά.
Το 1990, σε συνέδριο στο Αμστερνταμ των πρωτευουσών της Ευρώπης, ο Δήμαρχος του Αμστερνταμ μας ανακοίνωσε το μεγάλο σχέδιο δημιουργίας συνεταιριστικών επιχειρήσεων των απολυμένων υπαλλήλων στην Καθαριότητα, στο Πράσινο και σε άλλες Υπηρεσίες, στις οποίες συνεταιριστικές επιχειρήσεις έδωσε κατ' αποκοπή και κατά προτεραιότητα το έργο της Καθαριότητας, του Πρασίνου κλπ. Ήμουν Δημ. Σύμβουλος τότε του Δήμου Αθηναίων και ήμουν στην αντιπροσωπεία.
Εξι χρόνια αργότερα, σε αντίστοιχη διαδικασία, είχε καταρρεύσει αυτό το εγχείρημα. Ενα μεγάλο τμήμα αναγκάστηκαν και το έδωσαν απευθείας στους ιδιώτες και ένα άλλο τμήμα που δεν μπορούσαν ιδιώτες να το διαχειριστούν, με τη δημιουργία ξανά δημοτικών Υπηρεσιών και μιλάμε για τη δεκαετία του '90, που δεν υπήρχε αυτού του τύπου η κρίση του συστήματος, δεν υπήρχε αυτή η δημοσιονομική πειθαρχία και αυτό το σφαγείο κοινωνικών δικαιωμάτων και υπηρεσιών.
Είναι σαφές επομένως και μπορεί να τεκμηριώσει κανείς, αν θέλουμε να μιλάμε σοβαρά, με στοιχεία και με την ιστορία, ότι ο προτεινόμενος θεσμός των κοινωνικών επιχειρήσεων είναι ένα βήμα καταστροφής των κοινωνικών δομών και των εργασιακών σχέσεων. Και την επαύριο θα έρθει εδώ πρόταση, ότι δε γίνεται, δεν έχουμε χρηματοδότηση αυτών των κοινωνικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, διότι θα σταματήσει η επιχορήγηση από ΕΣΠΑ κλπ και θα έρθει πρόταση για ανοιχτή ιδιωτικοποίηση.
Είναι σαφές ότι σε αυτό αναλαμβάνουν ευθύνη και οι κύριοι Δήμαρχοι που το προωθούν, νομίζουν ότι λύνουν ένα πρόβλημα τώρα, αλλά ανοίγουν ένα μεγαλύτερο και για αυτό το λόγο έχει ξεκινήσει σε πολλούς Δήμους, το βιώνω και στη δική μου περιοχή. Πάω να γραφτώ στο κολυμβητήριο, δεν έχει φυσικό αέριο. Ψάχνει να βρει ιδιώτη. Πάω να κανονίσω πολιτικό γάμο μέλους της οικογενείας. Δεν μπορεί, γιατί δεν έχει προσωπικό να πληρώσει το απόγευμα. Να κάνει το πρωί τον πολιτικό γάμο.
Πραγματικά γεγονότα. Πας να κάνεις τα πολιτιστικά και τα άλλα, να γραφτούν στο χορό τα παιδιά, οι ενδιαφερόμενοι που ασχολούνται με τους χορούς, συζήτηση για συνεταιριστικές επιχειρήσεις.
Μιλάμε για ολική καταστροφή των κοινωνικών δραστηριοτήτων και αυτό είναι το μείζον πολιτικό θέμα που αν είχε άλλη αντίληψη η περιφερειακή πλειοψηφία, μαζί με τους κυρίους Δημάρχους και τους Δημ. Συμβούλους της Α'βάθμιας Αυτοδιοίκησης, θα έπρεπε να το κάνουμε πολιτικό θέμα, θα έπρεπε να σηκώσουμε ανάστημα, αλλά δυστυχώς δε γίνεται αυτό και η μόνη ελπίδα είναι σε αυτή τη διαμαρτυρία και τον ξεσηκωμό του κόσμου, που πάει στα Δημοτικά Συμβούλια, διαμαρτύρεται, καταλαμβάνει τους απειλούμενους δημόσιους χώρους κλπ. Τώρα, θα με δείτε καμιά μέρα να κάνω κατάληψη στο κολυμβητήριο.
Εκεί οδηγούμαστε, και είμαστε υποχρεωμένοι να τραβήξουμε αυτό το δρόμο του μαζικού λαϊκού αγώνα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Αποσπάσματα από την τοποθέτηση Ά. Χάγιου
Ά. ΧΑΓΙΟΣ:
Με το που άκουσα συνεταιριστικές επιχειρήσεις και συγκροτήσεις, σκέφτηκα ότι, επειδή υπάρχει ένα φορτίο θετικό στην έννοια του συνεταιρισμού, την ίδια στιγμή που προωθείται αυτός ο θεσμός σε τοπικό επίπεδο, σημαντικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις στη χώρα μας παραδίνονται σχεδόν τζάμπα και βίαια στο τραπεζικό σύστημα και σε μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους.
Να ξεκινήσω από τη Δωδώνη; Να πάμε στις συνεταιριστικές της Βόρειας Ελλάδας, της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης; Μιλάμε για συνεταιριστικές επιχειρήσεις με παραγωγή, με ιστορία και με προοπτικές. Είναι στην πρόθεση αυτού του θεσμού των κοινωνικών και πολιτιστικών επιχειρήσεων και η εφαρμογή του, να υπάρξει ένα συνεταιριστικό κίνημα των παραγωγών καλλιτεχνικής παιδείας, πολιτισμού κλπ; Δε νομίζω.
Είναι και αυτός ο θεσμός μία βίαιη προσαρμογή στο τοπικό επίπεδο των συνθηκών που δημιουργεί η περικοπή των κονδυλίων για κάθε κοινωνική παροχή που επιβάλλει η πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ. Στο θέμα αυτό εμείς έχουμε τοποθετηθεί αναλυτικά και δεν θα επαναλάβω τη θέση μας.
Να σημειώσουμε ότι πρόκειται για μία βίαιη επιβολή στους εργαζόμενους, οι οποίοι δεν μπορούν να έχουν σταθερές εργασιακές σχέσεις και οι Δήμοι να έχουν μόνιμες και σταθερές δομές δημοτικού και δημόσιου χαρακτήρα. Πρόκειται για νέο βήμα διολίσθησης σημαντικό προς την ιδιωτικοποίηση.
Θα μου πείτε: Γιατί το λες αυτό; Σας θυμίζω μία εμπειρία που τη βίωσα προσωπικά.
Το 1990, σε συνέδριο στο Αμστερνταμ των πρωτευουσών της Ευρώπης, ο Δήμαρχος του Αμστερνταμ μας ανακοίνωσε το μεγάλο σχέδιο δημιουργίας συνεταιριστικών επιχειρήσεων των απολυμένων υπαλλήλων στην Καθαριότητα, στο Πράσινο και σε άλλες Υπηρεσίες, στις οποίες συνεταιριστικές επιχειρήσεις έδωσε κατ' αποκοπή και κατά προτεραιότητα το έργο της Καθαριότητας, του Πρασίνου κλπ. Ήμουν Δημ. Σύμβουλος τότε του Δήμου Αθηναίων και ήμουν στην αντιπροσωπεία.
Εξι χρόνια αργότερα, σε αντίστοιχη διαδικασία, είχε καταρρεύσει αυτό το εγχείρημα. Ενα μεγάλο τμήμα αναγκάστηκαν και το έδωσαν απευθείας στους ιδιώτες και ένα άλλο τμήμα που δεν μπορούσαν ιδιώτες να το διαχειριστούν, με τη δημιουργία ξανά δημοτικών Υπηρεσιών και μιλάμε για τη δεκαετία του '90, που δεν υπήρχε αυτού του τύπου η κρίση του συστήματος, δεν υπήρχε αυτή η δημοσιονομική πειθαρχία και αυτό το σφαγείο κοινωνικών δικαιωμάτων και υπηρεσιών.
Είναι σαφές επομένως και μπορεί να τεκμηριώσει κανείς, αν θέλουμε να μιλάμε σοβαρά, με στοιχεία και με την ιστορία, ότι ο προτεινόμενος θεσμός των κοινωνικών επιχειρήσεων είναι ένα βήμα καταστροφής των κοινωνικών δομών και των εργασιακών σχέσεων. Και την επαύριο θα έρθει εδώ πρόταση, ότι δε γίνεται, δεν έχουμε χρηματοδότηση αυτών των κοινωνικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, διότι θα σταματήσει η επιχορήγηση από ΕΣΠΑ κλπ και θα έρθει πρόταση για ανοιχτή ιδιωτικοποίηση.
Είναι σαφές ότι σε αυτό αναλαμβάνουν ευθύνη και οι κύριοι Δήμαρχοι που το προωθούν, νομίζουν ότι λύνουν ένα πρόβλημα τώρα, αλλά ανοίγουν ένα μεγαλύτερο και για αυτό το λόγο έχει ξεκινήσει σε πολλούς Δήμους, το βιώνω και στη δική μου περιοχή. Πάω να γραφτώ στο κολυμβητήριο, δεν έχει φυσικό αέριο. Ψάχνει να βρει ιδιώτη. Πάω να κανονίσω πολιτικό γάμο μέλους της οικογενείας. Δεν μπορεί, γιατί δεν έχει προσωπικό να πληρώσει το απόγευμα. Να κάνει το πρωί τον πολιτικό γάμο.
Πραγματικά γεγονότα. Πας να κάνεις τα πολιτιστικά και τα άλλα, να γραφτούν στο χορό τα παιδιά, οι ενδιαφερόμενοι που ασχολούνται με τους χορούς, συζήτηση για συνεταιριστικές επιχειρήσεις.
Μιλάμε για ολική καταστροφή των κοινωνικών δραστηριοτήτων και αυτό είναι το μείζον πολιτικό θέμα που αν είχε άλλη αντίληψη η περιφερειακή πλειοψηφία, μαζί με τους κυρίους Δημάρχους και τους Δημ. Συμβούλους της Α'βάθμιας Αυτοδιοίκησης, θα έπρεπε να το κάνουμε πολιτικό θέμα, θα έπρεπε να σηκώσουμε ανάστημα, αλλά δυστυχώς δε γίνεται αυτό και η μόνη ελπίδα είναι σε αυτή τη διαμαρτυρία και τον ξεσηκωμό του κόσμου, που πάει στα Δημοτικά Συμβούλια, διαμαρτύρεται, καταλαμβάνει τους απειλούμενους δημόσιους χώρους κλπ. Τώρα, θα με δείτε καμιά μέρα να κάνω κατάληψη στο κολυμβητήριο.
Εκεί οδηγούμαστε, και είμαστε υποχρεωμένοι να τραβήξουμε αυτό το δρόμο του μαζικού λαϊκού αγώνα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.