Στον Ένα χρόνο Καλλικράτη

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΡΧΗΣ

 Η πολιτική της πλειοψηφίας του ΠΣ  κινήθηκε και κινείται στο πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό λειτουργούν και οι παρατάξεις που στηρίχτηκαν από ΝΔ και ΛΑΟΣ. Έχουμε τοποθετηθεί αναλυτικά στην πολιτική του Περιφερειάρχη και της πλειοψηφίας στα θέματα του προϋπολογισμού, του τεχνικού προγράμματος, της διαχείρισης των απορριμμάτων, του δημόσιου χώρου πχ Ελληνικό, απέναντι στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, στις συνέπειες των μνημονίων στα οικονομικά των ΟΤΑ, στα κοινωνικά τους προγράμματα, στο τεχνικό τους πρόγραμμα.

Ο Καλλικράτης δεν ρυθμίζει απλώς την κατανομή αρμοδιοτήτων ανάμεσα στο κεντρικό, το περιφερειακό και τοπικό επίπεδο του κράτους. Στον ένα χρόνο εφαρμογής του αποδείχτηκε ότι αποτελεί βασικό μοχλό εφαρμογής των πολιτικών των μνημονίων, ανατροπής της σχέσης κεφαλαίου – εργασίας στο επίπεδο αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης.  Εξυπηρετεί τους βασικούς άξονες της κυβερνητικής πολιτικής σε θέματα οικονομίας, εργασίας, εκμετάλλευσης του χώρου και του περιβάλλοντος και αντιδημοκρατικής θωράκισης
του αστικού πολιτικού συστήματος.

Δεν αποτελεί, επομένως, πεδίο διεκδίκησης δημοκρατικών- φιλολαϊκών βελτιώσεων αλλά ειδική πλευρά της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του αστικού κράτους και προσαρμογής του στις ανάγκες ανασυγκρότησης του καπιταλιστικού συστήματος για την αντιμετώπιση της κρίσης του. Αποτελεί, επίσης, μέσο εναρμόνισης με το πολιτικό- θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ (Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποφάσεις της Λισσαβόνας, Σύμφωνο οικονομικής διακυβέρνησης).

Στην πολιτική αυτή συμπλέουν με την κυβέρνηση οι περιφερειακές και οι δημοτικές  αρχές που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ. Ας συζητήσουμε πιο συγκεκριμένα για το πρόβλημα αυτό. 

Α) Για τα οικονομικά των Περιφερειών και των δήμων.

Η πλειοψηφία αποδέχεται και εφαρμόζει την πολιτική του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού που επιβάλλει η κυβέρνηση και η ΕΕ στους ΟΤΑ για να αποκτήσουν χαρακτηριστικά 'υγιούς επιχείρησης'. Αυτό σημαίνει, στην πράξη, αποδοχή των περικοπών στους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους, στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για κοινωνικές δαπάνες και υποδομές. 

Τα Μνημόνια και το Μεσοπρόθεσμο  εντάσσουν τους ΟΤΑ στο γενικότερο πλαίσιο της «δημοσιονομικής προσαρμογής», σε βαθμό που μπορούμε να μιλήσουμε για άρση στην πράξη της συνταγματικής ρήτρας μεταφοράς αρμοδιοτήτων σε αναλογία με την μεταφορά πόρων.

Η αποδοχή από την πλειοψηφία της ΚΕΔΕ και της ΕΝΠΕ (δυνάμεις της συγκυβέρνησης μαύρου μετώπου) του νέου θεσμικού πλαισίου κατάρτισης του κεντρικού και των επί μέρους προϋπολογισμών, εντάσσει οριστικά τους ΟΤΑ στην άμεση εποπτεία της κυβέρνησης και την διαμόρφωση των μεγεθών ανάλογα με τις επιλογές της.  Πλέον οι κυβερνητικές επιλογές μπορούν να θέσουν ανώτατο όριο δαπανών στους ΟΤΑ ενώ οι τελευταίοι τίθενται υπό ένα σύστημα συνεχούς παρακολούθησης με την παροχή στοιχείων από την κυβέρνηση ως και την Τρόικα. Μπαίνει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο η απαίτηση της κατάρτισης των προϋπολογισμών των ΟΤΑ στη βάση της τρέχουσας, μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής πολιτικής της κυβέρνησης, στοιχείο που αλλάζει δομικά τον ρόλο, τις όποιες υποτιθέμενες δυνατότητες και την ουσία της «τοπικής αυτοδιοίκησης».

Οι περιφερειακές και δημοτικές αρχές που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ καλύπτουν  το γεγονός ότι ο «Καλλικράτης» αποτελεί όχημα προσαρμογής των ΟΤΑ στις απαιτήσεις των Μνημονίων. Ο βασικός κορμός των περικοπών, ειδικά όσον αφορά στο τρίχρονο πλάνο περικοπής 1,5 δις ευρώ για το 2011-2013 από την τοπική αυτοδιοίκηση, θα προέλθει μέσα από την αλλαγή του χάρτη των πρωτοβάθμιων ΟΤΑ και τη μαζική κατάργηση υφιστάμενων φορέων και νομικών προσώπων. Ιδιαίτερη πλευρά αποτελεί το μαζικό κλείσιμο και ο περιορισμός των δομών που εντάσσονται σε κοινωφελείς σκοπούς (όλο το φάσμα που σχετίζεται με την παροχή υπηρεσιών στην οικογένεια, το παιδί και την τρίτη ηλικία αλλά και ιδιαίτερες δομές όπως συμβουλευτικής υποστήριξης σε ευπαθείς ομάδες κτλ).

Το οικονομικό πλαίσιο της λειτουργίας των ΟΤΑ γίνεται ακόμα πιο σφιχτό και φορομπηχτικό μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου.

Ο δημοσιονομικός στόχος της περιόδου 2012-2015 για την τ.α. είναι 1355 εκατ. ευρώ και θα προκύψει μέσα από πολιτικές αύξησης εσόδων και μείωσης εξόδων.

Στο σκέλος των δαπανών στόχος είναι να μειωθούν κατά 755 εκατ. ευρώ μέχρι το 2015. Ένα μεγάλο μέρος θα προέλθει από μειώσεις αμοιβών προσωπικού (απολύσεις, μειώσεις μισθών), μόνο για το 2011 έπρεπε να περικοπούν κατά 219 εκατ. ευρώ, ενώ το 2015 το ύψος των περικοπών πρέπει να φτάσει τα 476 εκατ. ευρώ και ένα άλλο μέρος από τα λεγόμενα λοιπά έξοδα δηλαδή τον περιορισμό των υπηρεσιών και των έργων των ΟΤΑ.

Επίσης προβλέπεται ρητά ότι το 2012, οι κρατικές επιχορηγήσεις προς τους ΟΤΑ θα μειωθούν κατά 250 εκατ. ευρώ.

Στο σκέλος των εσόδων η αύξηση που προβλέπεται φτάνει τα 600 εκατ. ευρώ με το μεγάλο μέρος να προέρχεται από τέλη, διόδια και την εκμετάλλευση της περιουσίας (500 εκατ. ευρώ) λόγω οικονομίας κλίμακας που έχουν επιτευχθεί με τον Καλλικράτη και τα υπόλοιπα 100 εκατ. ευρώ από  τη προβλεπόμενη φορολογική συμμόρφωση μετά τη θέσπιση φορολογικής ενημερότητας για δημοτικούς φόρους.

Παράλληλα στον Εφαρμοστικό Νόμο προβλέπεται ότι το ποσό των ΚΑΠ των δήμων και περιφερειών που εγγράφεται στον κρατικό προϋπολογισμό δεν μπορεί  να υπερβαίνει κατ' έτος το ποσό των 5,2 δις. ευρώ.

Στην κατεύθυνση απόκτησης χαρακτηριστικών «υγιούς επιχείρησης» πολλοί δήμοι μπαίνουν σε καθεστώς εξυγίανσης των οικονομικών τους με κυρίαρχο το ρόλο των δανειστών ως ελεγκτών και υπαγορευτών της πολιτικής τους. Υποχρεώνονται να καταθέτουν οικονομικό πρόγραμμα στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (δανειστής) που περιλαμβάνει: περικοπές μισθών, θέσεων εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα δημόσιων δημοτικών χώρων, εξάπλωση ευέλικτης εργασίας, περικοπή κοινωνικών παροχών κ.α..  για να έχουν χρηματική ρευστότητα (μνημόνιο δήμων).

Τα παραπάνω στοιχεία σε συνδυασμό με την απαίτηση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς καθώς και η πρόβλεψη του Εφαρμοστικού Νόμου για θέσπιση φορολογικής ενημερότητας για δημοτικούς φόρους δημιουργεί προϋποθέσεις για μια συνολική απελευθέρωση δημοτικής φορομπηξίας, ανοίγει ο δρόμος για το πέρασμα ακόμα περισσότερων υπηρεσιών στην ανταποδοτική σφαίρα. Και εδώ οι κοινωνικές υπηρεσίες είναι αυτές που σε ένα μεγάλο φάσμα θα ενταχθούν σε μια λογική ανταποδοτικότητας (όσες δεν είναι ήδη, αφού σε υπηρεσίες όπως οι βρεφονηπιακοί σταθμοί υπάρχουν ήδη τροφεία και σε αρκετές περιπτώσεις ιδιαίτερα υψηλά). Και αφετέρου, τίθεται το ζήτημα της υλοποίησης των τεχνικών προγραμμάτων με ιδιαίτερα υψηλή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο κόστος (με αντίστοιχα φυσικά οφέλη και προνομιακές συμβάσεις εκμετάλλευσης των έργων από τους ιδιώτες).

Παράλληλα οι πολιτικές που αποφάσισαν κάποιοι δήμοι σε μια προηγούμενη φάση «αντιμνημονιακών» τοποθετήσεων περί «παγώματος» ή και μείωσης συγκεκριμένων τελών θα δεχθούν μεγάλη πίεση και θα τεθούν προς αναίρεση.

B) Η επιχειρηματική εμπλοκή των ΟΤΑ.

Η Περιφέρεια Αττικής, με τις αποφάσεις της πλειοψηφίας, εμπλέκεται ήδη και προωθεί, με βάση κυβερνητικές αποφάσεις, την παράδοση σε επιχειρηματικούς ομίλους, ντόπιους, ευρωπαϊκούς και άλλους, κρίσιμων τομέων όπως η Διαχείριση Απορριμμάτων, η διαχείριση δημόσιου χώρου και πλούτου- Ελληνικό, τουρισμός κα. Στα θέματα αυτά έχουμε τοποθετηθεί συγκεκριμένα.

Το πρόγραμμα της Διοίκησης της Περιφέρειας προωθεί αυτή τη λογική, την οποία αποτυπώνει και στο Στρατηγικό Σχέδιο- α' φάση Επιχειρησιακού Προγράμματος Αττικής'. 

Ο περιφερειάρχης και η πλειοψηφία έχει στηρίξει στην πράξη την κυβερνητική πολιτική επίθεσης στην απεργία των εργαζομένων στους ΟΤΑ καθώς και τις επιλογές ανάθεσης σε ιδιώτες ακόμα και της αποκομιδής των απορριμμάτων.

Υποστηρίζει την εφαρμογή των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), με τους ΟΤΑ να εμπλέκονται σε ιδιαίτερα ευαίσθητους τομείς της καθημερινότητας όπως η διαχείριση ελεύθερων χώρων και η κατασκευή χώρων στάθμευσης με την παράλληλη εφαρμογή συστημάτων ελεγχόμενης στάθμευσης, με μεγάλη συμμετοχή και κερδοφορία του ιδιωτικού κεφαλαίου.

Αποφεύγει να τοποθετηθεί συγκεκριμένα ενάντια παράδοση της περιουσίας των ΟΤΑ στην επιχειρηματική εκμετάλλευση, που θα γίνει μέσω του «ταμείου αξιοποίησης ιδιωτικής περιουσίας του δημοσίου Α.Ε» που συγκροτήθηκε με τον εφαρμοστικό νόμο.

Δεν έχει δώσει καμιά συγκεκριμένη απάντηση στο ζήτημα που έχουμε θέσει αρκετές φορές για τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες που προετοιμάζουν και στην Αττική. Ο Καλλικράτης με το άρθρο 203 (Διεθνείς Συνεργασίες Περιφερειών) και τη Διεδαφική συνεργασία  και ο “Εφαρμοστικός Νόμος” αποτελούν το όχημα για την δημιουργία των Ειδικών Ζωνών. Οι Περιφέρειες Πελοποννήσου και Ανατολικής Μακεδονίας- Θράκης εμπλέκονται ήδη με ΕΟΖ στην περιοχή τους.

Έχουμε αναφέρει, όχι μια φορά, στο Περιφερειακό Συμβούλιο τις πληροφορίες ότι οι πόροι του ΕΣΠΑ, που προέρχονται από τη φορολογία των ευρωπαίων εργαζομένων μαζί και των ελλήνων, δεσμεύονται πλέον για τη στήριξη των επιχειρηματικών δράσεων, επενδύσεων κλπ. Οι χρηματοδοτήσεις δημόσιων φορέων και ΟΤΑ για κοινωνικές περιβαλλοντικές και άλλες δημόσιες υποδομές υποβαθμίζονται.

Στο πλαίσιο αυτό οι πληροφορίες για τη 'μοιρασιά' του δημόσιου και κοινωνικού πλούτου είναι συγκεκριμένες και το Περιφερειακό Συμβούλιο θα υποχρεωθεί να πάρει θέση. Ο ενεργειακός πλούτος και ειδικότερα οι ΑΠΕ για τους γερμανικούς ομίλους, η διαχείριση υδάτων, ΕΥΔΑΠ κλπ σε γαλλικούς, τα τραίνα σε βέλγικους κοκ. Η πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης και της ΕΕ, με το επιπρόσθετο στοιχείο των ειδικών συνθηκών- δανείων- μνημονίων και ειδικών οικονομικών ζωνών, είναι να εμπλακούν οι Περιφέρειες και οι Δήμοι στην πολιτική αυτή. Στην 'απελευθέρωση', στην ιδιωτικοποίηση δηλαδή σημαντικών τομέων, ενέργεια, μεταφορές, ορυκτός πλούτος, διαχείριση υδάτων και απορριμμάτων  προς όφελος της ανάταξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου για να αντιμετωπίσει την κρίση του συστήματος του. Χαρακτηριστικό είναι το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ και οι συζητήσεις στην περιφέρεια Πελοποννήσου.

Το Ε.Π. της Αττικής, στο στρατηγικό του σκέλος, έχει διαμορφωθεί στην κατεύθυνση αυτή, με βάση και τις προβλέψεις του ΠΕΠ και του ΡΣΑ. Το ΠΕΠ θα αποτελέσει τη βασική πηγή χρηματοδότησης μέχρι το 2013 για τα περισσότερα ζητήματα που θα κινηθούν σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο και γι αυτό και αποτελεί βασικό μοχλό «συμμόρφωσης» όσων θέλουν  (Δήμων ειδικά) να εντάξουν έργα για χρηματοδότηση. Αντίστοιχα και το Ε.Π. της Αττικής δεν σχεδιάζεται με γνώμονα κοινωνικές, λαϊκές, πραγματικά περιβαλλοντικές ανάγκες της περιφέρειας αλλά με βάση τις κατευθύνσεις των επιχειρησιακών προγραμμάτων ΕΣΠΑ/ΠΕΠ.

Την ίδια στιγμή που εφαρμόζεται παντού ένα άγριο πρόγραμμα περικοπών, με την ανεργία να καλπάζει σε πρωτόγνωρα ποσοστά, τα κοινωνικά προβλήματα να οξύνονται συνεχώς, η «μεγάλη αφήγηση» μιας αναπτυξιακής στρατηγικής μέσα από το Ε.Π. πέφτει σε πολλές αντιφάσεις και τελικά είναι δημαγωγική αν τη συσχετίσουμε με εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική, στο πλαίσιο της οποίας κινείται και η Περιφέρεια.

Γ) Οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις.

Την πόρτα της Περιφέρειας κτυπά η αποφασισμένη από κυβέρνηση, ΕΕ, τρόικα μείωση του προσωπικού στο δημόσιο με κατάργηση υπηρεσιών, συρρίκνωση άλλων, ιδιωτικοποίηση όσων είναι κερδοφόρες. Αυτός είναι ο λόγος που δεν προβλέπεται καμιά ουσιαστική επένδυση για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού των Περιφερειών και των Δήμων. Έχουμε ζητήσει να έρθει θέμα στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Να τοποθετηθούμε για τις πραγματικές ανάγκες για στελέχωση των κοινωνικών υπηρεσιών, των υπηρεσιών τεχνικού έργου, περιβάλλοντος, πληροφορικής κα προκειμένου να εξυπηρετούνται οι αυξανόμενες κοινωνικές ανάγκες. Δεν αρκεί η θετική τοποθέτηση του ΠΣ κατά της κατάργησης του ΟΕΚατοικίας και του ΟΕΕστίας.

Για μια ακόμα φορά οι ΟΤΑ αναλαμβάνουν το ρόλο του «πολιορκητικού κριού» των εργασιακών δικαιωμάτων, όπως έχει κάνει εξάλλου και στο παρελθόν με τη μαζική εφαρμογή του μοντέλου της εργασιακής ομηρίας των συμβασιούχων.   μέσω εφεδρείας. Με πρόσληψη προσωπικού μέσω ΜΚΟ με 5μηνες συμβάσεις και 600 ευρώ μισθό, φθηνό ανασφαλές, ελαστικοποιημένο εργατικό δυναμικό. Ειδικά μετά την πρόσφατη  έναρξη των «προγραμμάτων αυτεπιστασίας» στους ΟΤΑ, για την πρόσληψη 120000 ανέργων σε έργα αυτεπιστασίας με πλαφόν τα 135 μεροκάματα ετησίως, υπό των μανδύα των «μέτρων κατά της ανεργίας», εφαρμόζεται σε μαζική κλίμα η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο τομέα. Παράλληλα με τις απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων μέσα στα επόμενα χρόνια, μέσω συγχωνεύσεων και καταργήσεων οργανισμών, οι ΟΤΑ θα πρωτοστατούν στην αντικατάστασή τους από εργαζόμενους μερικής ουσιαστικά απασχόλησης που θα αμείβονται με ψίχουλα.

Δ) Η περαιτέρω υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών. Το σφαγείο των κοινωνικών δαπανών και προγραμμάτων υγείας, παιδείας, στήριξης αδύναμων λαϊκών τμημάτων οδηγεί Περιφέρειες και Δήμους σε όλο και μεγαλύτερη αδυναμία να ανταπεξέλθουν στις βασικές κοινωνικές υποχρεώσεις. Τα προγράμματα κοινωνικής πολιτικής για ανέργους, ηλικιωμένους, μητέρες, παιδιά κλπ 'σπρώχνονται' στον ιδιωτικό τομέα και στην 'καλύτερη' περίπτωση στην ανταποδοτική λειτουργία. Ενδιάμεσο βήμα στην πορεία αυτή αποτελεί η κοινοτική χρηματοδότηση (ΕΣΠΑ κλπ) με χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόγραμμα 'Βοήθεια στο σπίτι", η 'κάλυψη' θέσεων σε παιδικούς σταθμούς, η 'στήριξη' των ανέργων κλπ).

Οι Περιφερειακές και Δημοτικές Αρχές, εκτός ελάχιστων τιμητικών εξαιρέσεων, η ΕΝΠΕ και η ΚΕΔΕ αποδέχονται την κατάσταση αυτή. Οι προβλέψεις του Καλλικράτη σε σχέση με την ενίσχυση του ρόλου των Ο.Τ.Α. στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, αναφέρονται πρακτικά στην ενίσχυση του ρόλου τους σε παροχές 'ασπιρίνης' και 'αντίδωρου' προς τους φτωχούς ηλικιωμένους- γονείς- νέους, τους ανέργους, τους άστεγους, και όλους όσους καταστρέφει κοινωνικά και οικονομικά η αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων του, της ΕΕ, της τρόικας. Την ίδια στιγμή που τα κοινωνικά δικαιώματα και οι όποιες παροχές πρόνοιας σαρώνονται από τις προβλέψεις των μνημονίων, οι ΟΤΑ έρχονται για να διαχειριστούν αυτό ακριβώς το ξεθεμελίωμα.

Ε)  Η ενίσχυση  του αντιδημοκρατικού – συγκεντρωτικού μοντέλου λειτουργίας

Ο Καλλικράτης αποτελεί μνημείο αντιδημοκρατικής- συγκεντρωτικής πολιτικής αναδιάρθρωσης των ΟΤΑ. Για την εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών, δημιουργηθήκαν δομές ως κεντρικά επιτελεία (εκτελεστική επιτροπή & οικονομική επιτροπή με απόλυτο έλεγχο από την παράταξη της πλειοψηφίας) και ταυτόχρονα δομή για κατ’ επίφαση δημοκρατική-συμμετοχική διαδικασία (επιτροπή διαβούλευσης). Στην εκτελεστική επιτροπή χαράσσεται η πολιτική της εκάστοτε αρχής(δημοτικής ή περιφερειακής) πέρα από κάθε έλεγχο. Στην οικονομική επιτροπή εξειδικεύεται η εφαρμογή της οικονομικής και διαχειριστικής πολιτικής του δήμου, με βάση τις κατευθύνσεις της εκτελεστικής. Η επιτροπή διαβούλευσης, που συμμετέχουν αιρετοί, εκπρόσωποι φορέων και φυσικά πρόσωπα, συνεδριάζει υποχρεωτικά μόνο για να γνωμοδοτεί για τον προϋπολογισμό πριν τη συνεδρίαση του δημοτικού(περιφερειακού) συμβουλίου. Σε όλους αυτούς τους θεσμούς την απόλυτη πλειοψηφία έχει η δημοτική(περιφερειακή) αρχή.  Η συνεδρίαση του συμβουλίου(δημοτικού / περιφερειακού) έπεται, έχει αποφασιστικό χαρακτήρα, αλλά τελικά επικυρώνει την πολιτική της δημοτικής ή περιφερειακής αρχής.

Αυτός ο τρόπος λειτουργίας αποτελεί συνέχεια του αντιδημοκρατικού τρόπου εκλογής των μελών των οργάνων του τοπικού κράτους (περιφερειακά – δημοτικά συμβούλια) αλλά και των ΕΝΠΕ-ΚΕΔΕ, με την σκανδαλώδη ενίσχυση του πρώτου συνδυασμού σε βάρος των υπολοίπων. Το δημαρχοκεντρικό μοντέλο ενισχύεται αναπαράγεται στην Περιφέρεια σε ακόμα πιο συγκεντρωτική λογική. Ο δήμος και η Περιφέρεια συνδέονται απευθείας με το κεντρικό κράτος και την Ε.Ε.  και ο θεσμός της Τ.Α. ολοκληρώνεται ως τοπικό κράτος.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν ενδιαφέρονται για το ποιός έχει περισσότερες αρμοδιότητες στην εφαρμογή της αντεργατικής πολιτικής. Αντίθετα θα στρέψουν τα πυρά και τους στόχους του αγώνα τους ενάντια σε κυβέρνηση, ΕΕ και τρόικα αλλά και ενάντια στις Περιφερειακές και Δημοτικές Αρχές που διαχειρίζονται την ίδια πολιτική.

Η ΑΑ με όλες της τις δυνάμεις θα συμβάλει στην κατεύθυνση αυτή. Για ένα ενωτικό, μαζικό κίνημα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ και άλλων πρόθυμων εταίρων.

Για να πάρει πίσω ο μαχόμενος λαός τα κλεμμένα δικαιώματα του, για αξιοπρεπή δουλειά, μισθό, παιδεία, υγεία. Για συλλογική διεκδίκηση 'πλήρους νομής και ιδιοκτησίας' του κοινωνικού πλούτου, του δημόσιου χώρου και του φυσικού περιβάλλοντος που λεηλατεί όλο και πιο άγρια το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.  

Για να ασκήσει χωρίς κανένα περιορισμό το αναφαίρετο δημοκρατικό, ιστορικό δικαίωμα να αντισταθεί και να καταργήσει το καθεστώς εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Το απολυταρχικό καθεστώς των τραπεζιτών, βιομηχάνων, εφοπλιστών, της ΕΕ και του σάπιου πολιτικού τους συστήματος.

Για να καταργήσει άδικους νόμους και εξουσίες, να αλλάξει τη ζωή και το μέλλον του αλλάζοντας την κοινωνία και τον κόσμο.

Με βάση τα παραπάνω η Α.Α θα συμβάλει στην ανάπτυξη κινήματος και στο επίπεδο της πόλης και της γειτονιάς, μέσα από συλλογικές μορφές λαϊκής αυτοοργάνωσης. Στην κατεύθυνση αυτή καταθέτει το παρακάτω πλαίσιο στόχων μέσα στο κίνημα για συζήτηση και δράση, στη λογική συνδυασμού της συνολικής ανατρεπτικής πάλης με την πάλη για έναν άλλο αντικαπιταλιστικό δρόμο οργάνωσης της ζωής στην πόλη.

-       Ανατροπή της κυβέρνησης και του μαύρου μετώπου

-       Έξοδος από ευρώ , ΟΝΕ, αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από ΕΕ

-       Διαγραφή του χρέους

-       Κατάργηση του Καλλικράτη

-       Κατάργηση κάθε τοπικής φορολογίας σε εργαζόμενους, άνεργους, αυτοαπασχολούμενους – γενναία φορολόγηση των επιχειρήσεων

-       Άμεση καταβολή από το κράτος των φόρων που έχουμε καταβάλει και πρέπει να αποδοθούν στην τ.α.

-       Κανένας εργαζόμενος στην εφεδρεία – καμία πρόσληψη από ΜΚΟ – προσλήψεις με βάση τις ανάγκες λειτουργίας για το κοινωνικό συμφέρον – μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους

-       Δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες (πρόνοια κλπ)

-       Έργα υποδομής για τις κοινωνικές ανάγκες – όχι στα ΣΔΙΤ – όχι στην επιχειρηματικοποίηση της τ.α.

-       Ενέργεια – νερό – μεταφορές - περιβάλλον δεν είναι εμπόρευμα είναι κοινωνικά αγαθά δωρεάν για όλο το λαό

-       Πολιτισμός και αθλητισμός είναι κοινωνικά δικαιώματα. Πρέπει να παρέχονται δωρεάν. Ενίσχυση του δημιουργικού ερασιτεχνικού χαρακτήρα τους.

-       Εργατικός – λαϊκός έλεγχος σε κάθε έργο.

Αυτοοργάνωση των κατοίκων μέσα από λαϊκούς θεσμούς αντίστασης και οργάνωσης της ζωής τους.