Προϋπολογισμός Περιφέρειας Αττικής για το 2024, για άλλη μια φορά απουσιάζουν οι ανάγκες του λαού της Αττικής

Η τοποθέτηση της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική στην σημερινή συζήτηση του προϋπολογισμού της Περιφέρειας Αττικής για το 2024

Στην πενταετία που πέρασε βιώσαμε τα αποτελέσματα των αντιλαϊκών πολιτικών της δολοφονικής κυβέρνησης της ΝΔ, της πολιτικής της περιφερειακής αρχής Πατούλη και του μοντέλου «ανάπτυξης» που έχει ακολουθηθεί, του οποίου συνέχεια είναι ο σημερινός προϋπολογισμός.

Η Αττική μετράει τις πληγές της από τις συνέπειες των καταστροφικών πολιτικών πολλών ετών, που διαμόρφωσαν μια περιφέρεια ξένη για τις ανάγκες των κατοίκων και φιλόξενη μόνο για τις ανάγκες του κεφαλαίου.

Για μία ακόμη φορά γινόμαστε θεατές στο ίδιο έργο, όπου πρωταγωνιστούν οι περικοπές δαπανών, η κατάρρευση της πολιτικής προστασίας και των κοινωνικών υποδομών, η τσιμεντοποίηση κάθε πράσινου στην Αττική, μέχρι να γίνει όλο το λεκανοπέδιο αβίωτο, η χρηματοδότηση έργων χωρίς μέριμνα για τις πραγματικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και χωρίς σεβασμό για τη ζωή και την υγεία των κατοίκων του λεκανοπεδίου, η προτεραιότητα στην κερδοφορία του κεφαλαίου, όπου κατευθύνεται το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών του προϋπολογισμού.

Και βέβαια η περιφρόνηση σε κάθε δημοκρατική διαδικασία, κάθε διαδικασία διαβούλευσης και συναπόφασης, ξεκινώντας από το Περιφερειακό Συμβούλιο –που φτάνει να συζητά το πλέον σοβαρό θέμα, τον προϋπολογισμό, στις 21 Δεκέμβρη με τηλεδιάσκεψη και αφότου έχει ήδη ορκιστεί άλλη περιφερειακή Αρχή!- ως τις τοπικές κοινωνίες τις οποίες ποτέ δεν θελήσατε ούτε να ρωτήσετε τη γνώμη τους, ούτε να τις ακούσετε όταν την έλεγαν.

Είμαστε μάρτυρες της αποτυχίας της πολιτικής προστασίας, σε κάθε κρίσιμη στιγμή: στους χιονιάδες το Φεβρουάριο του 2021 και τον Ιανουάριο του 2022 με τα τραγικά γεγονότα στην Αττική οδό, στις πλημμύρες σε διάφορες περιοχές, στις καταστροφικές πυρκαγιές τον Αύγουστο του 2021, αλλά και στις καταστροφικές φωτιές που ζήσαμε το φετινό καλοκαίρι. Η Περιφέρεια Αττικής είναι πλήρως ανοχύρωτη ως προς τις υποδομές και κυρίως το προσωπικό στην πολιτική προστασία. Μόνο τα τελευταία τρία χρόνια, έχουμε πάνω από μισό εκατομμύριο καμένα στρέμματα στην Αττική και δεν ξέρουμε τι θα συμβεί σε μια σοβαρή πλημμύρα στην Αττική, και μάλιστα με την σημερινή κατάσταση του Κηφισού. Τι απαντάτε δια του προϋπολογισμού; Κι άλλη τσιμεντοποίηση ρεμάτων –που την βαφτίζετε αντιπλημμυρική προστασία– και καταστροφή ελεύθερων χώρων. Ούτε προσλήψεις προσωπικού, ούτε επάρκεια μέσων, ούτε τρόπους πρόληψης, ούτε απαλλοτριώσεις για την επέκταση –αντί για περιορισμό– των χώρων πρασίνου και των ρεμάτων στην Αττική. Είναι άλλωστε  χαρακτηριστικό ότι στον προϋπολογισμό υπάρχουν χρήματα για την ολοκλήρωση μελετών για «επείγοντα έργα» για τις φυσικές καταστροφές του 2019 (Κινέττα) και του 2021! Αν αυτό δεν είναι ομολογία αποτυχίας, τι είναι;

Είμαστε μάρτυρες της συνέχισης των πολιτικών της φτώχειας, της λιτότητας και του κοινωνικού αποκλεισμού, που έχουν ως αποτέλεσμα χιλιάδες άνεργους-ες, άστεγους-ες, ημιαπασχολούμενους-ες, χωρίς κοινωνική πρόνοια και φροντίδα, πρόσφυγες-ισσες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, κακοποιημένες γυναίκες χωρίς προστασία, τοξικοεξαρτημένους χωρίς δομές, παιδιά ορφανά ή κακοποιημένα ξεχασμένα στα νοσοκομεία! Για ακόμη μία θητεία, ο προϋπολογισμός της περιφερειακής αρχής ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις πολιτικές της κυβέρνησης, χρηματοδοτώντας αφειδώς δράσεις ενίσχυσης του κεφαλαίου, χωρίς να ιεραρχεί πολιτικές αντιμετώπισης της φτώχειας ή ανακούφισης των τεράστιων κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του Λεκανοπεδίου.

Συνεχίζοντας σε αυτά που έκαναν και οι προηγούμενες περιφερειακές αρχές, οι μόνες δαπάνες για την φτώχεια και την πρόνοια είναι οι «μεταβιβαστικές δαπάνες» –δηλαδή τις αναγκαστικές δαπάνες, αυτές στις οποίες η Περιφέρεια λειτουργεί ως «διαμεσολαβητής χρημάτων» άλλων φορέων, δεν τις σχεδιάζει, απλώς υλοποιεί όπως είναι υποχρεωμένη. Οι λοιπές κοινωνικές δαπάνες είναι αυτές που κατευθύνονται στην Εκκλησία της Ελλάδας. Αντί να γεμίσει η Αττική με δημόσιους χώρους προστασίας ηλικιωμένων, σπίτια του παιδιού (κι ενώ έχει ψηφιστεί σχετικός νόμος), ξενώνες για κακοποιημένες γυναίκες, σπίτια για στέγαση των αστέγων, των προσφύγων και των μεταναστών, τρόπους στήριξης των πολιτών που εκπλειστηριάζουν τα σπίτια τους τα funds, τα χρήματα του λαού της Αττικής δίνονται σε υπερκοστολογημένα έργα για να γεμίζουν τις τσέπες τους οι εργολάβοι.

Για την παιδεία και την υγεία, για την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία, η Περιφέρεια Αττικής απλώς χρηματοδοτεί -μέσω του ΠΕΠ κυρίως- σημειακά έργα που της προτείνουν οι Δήμοι και τα οποία βέβαια δεν είναι αποτελεσματικά. Γι’ αυτό το λόγο τα νήπια κάνουν ακόμη μάθημα σε κοντέινερ, οι σοβάδες και τα ταβάνια πέφτουν στα σχολεία και καθημερινά διακινδυνεύουν γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί, αλλά ένα συνολικό πρόγραμμα χρηματοδότησης των αναγκών της σχολικής στέγης δεν υπάρχει. Βέβαια χρήματα για «διαδραστικούς πίνακες» που ήθελε το Υπουργείο Παιδείας υπήρχαν, αν και τελευταία στιγμή τις απεντάξατε σήμερα. Βγάλατε επίσης και την ανακαίνιση της Φοιτητικής Εστίας στην Πολυτεχνειούπολη, που ήταν από τα λίγα χρήσιμα έργα του προϋπολογισμού, αφού τελικά εντάχθηκε στο Ταμειο Ανάκαμψης για να γίνει. Κι αυτό δεν είναι προς τιμήν της Περιφέρειας Αττικής.

Κι ενώ σε όλη την Ευρώπη προσπαθούν οι πόλεις να γίνουν συνολικά βιώσιμες για ανθρώπους με αναπηρία, η Περιφέρεια Αττικής δίνει κονδύλια και διαφημίζει κιόλας «θεματικό πάρκο ΑΜΕΑ» στο Ελληνικό, μια αντιεπιστημονική, ρατσιστική μη συμπεριληπτική αντιμετώπιση των αναπήρων, ένα γκέτο, που μάλιστα θα παρουσιαστεί ως ιδιωτική επένδυση της ΛΑΜΔΑ, ενώ θα χρηματοδοτηθεί από κονδύλια της Περιφέρειας Αττικής.

Είμαστε μάρτυρες της μετατροπής της Αττικής σε κατεξοχήν πεδίο βολής του κεφαλαίου, με τις ιδιωτικοποιήσεις, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, τις «φαραωνικές» επενδύσεις, την αλλαγή ιδιοκτησίας στη γη και τη στέγη, την επέλαση των Mall, την επέλαση των βιομηχανιών που σαρώνουν εργαζόμενους και περιβάλλον, ειδικά στη Δυτική Αττική. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε την Αττική να μετατρέπεται σε έναν αβίωτο τόπο, με την τσιμεντοποίηση όλου του λεκανοπέδιου και τις καταστροφικές επιπτώσεις της «ανάπτυξης» στα δάση, τις παραλίες, τα ρέματα, τη βιοποικιλότητα, την γεωργική γη:

Πού είναι στον προϋπολογισμό η προστασία της Πεντέλης, της Πάρνηθας, του Υμηττού, του όρους Αιγάλεω, του Ποικίλου Όρους, του Εθνικού Πάρκου Σχοινιά-Μαραθώνα και του Εθνικού Δρυμού Σουνίου, που απειλούνται από την επέκταση χρήσεων και τις καταπατήσεις; Πού είναι τα συμπεράσματα από το πρόγραμμα που τρέχει η Περιφέρεια για τις περιοχές NATURA στην Αττική; Βαφτίζεται ως «προστασία» η συνεχιζόμενη τσιμεντοποίηση όλων των ρεμάτων της Αττικής, ανάμεσά τους σημαντικότατα ρέματα της Αττικής όπως το ρέμα Ποδονίφτη, το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, το ρέμα Πικροδάφνης, το ρέμα Σαπφούς, το ρέμα του Ερασίνου, τον Κηφισό και το Δέλτα του Ασωπού κ.ά. Το master plan «για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και την αντιπλημμυρική προστασία» που παρουσίασε η Περιφέρεια Αττικής περιλαμβάνει σχέδιο εξαφάνισης όλων των ρεμάτων στην Αττική, με τη μετατροπή τους σε τσιμεντένιους οχετούς.

Πού είναι η προστασία των παραλιών της Αττικής, που απειλούνται από το project της Αττικής Ριβιέρας, με την παραχώρηση του αιγιαλού, τις ιδιωτικοποιήσεις στις μαρίνες, τη φαραωνική πολεοδόμηση των 2.700.000 τ.μ. του Λάτση για το Ελληνικό, τους σχεδιασμούς και την υλοποίηση του MASTER PLAN της COSCO με την επέκταση της κρουαζιέρας, τη δημιουργία MALL και ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων για τον Πειραιά, τη Γλυφάδα και τη Βουλιαγμένη, αλλά και την ενίσχυση ναυπηγικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων δίπλα σε κατοικημένες περιοχές. Κι αντί να αντιταχθείτε σε αυτό, βάζετε στον προϋπολογισμό της Περιφέρεια;ς Αττικής έργα με την επωνυμία «Αθηναϊκή Ριβιέρα».

Προχωρά, με την ενεργή συμμετοχή της Περιφέρειας Αττικής, η μετατροπή όλου του λεκανοπεδίου σε ένα τεράστιο οικιστικό συγκρότημα, με το κέντρο της να αδειάζει από κατοίκους και χρήσεις για να παραδοθεί ολόκληρο στην τουριστική βιομηχανία. Αυτή είναι η πραγματική στόχευση των έργων που βαφτίζονται στον προϋπολογισμό «αστικές αναπλάσεις»: τη μεταφορά μεγάλων υπουργείων και οργανισμών από το κέντρο στο λεγόμενο «κυβερνητικό πάρκο» της ΠΥΡΚΑΛ στον Υμηττό, τη μεταφορά τραπεζών και άλλων Οργανισμών στη Λατσούπολη στο Ελληνικό, τη διπλή ανάπλαση στον Ελαιώνα, την επέλαση του Rbnb στο κέντρο της Αθήνας, τη μετατροπή όλου του οικιστικού αποθέματος του κέντρου σε ξενοδοχεία.

Προωθείται η εμπορευματοποίηση και καταπάτηση κάθε ελεύθερου χώρου. Από το Πεδίο του Άρεως μέχρι το Πάρκο Τρίτση, από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής μέχρι τα Λιπάσματα Δραπετσώνας, από το λόφο Φιλοπάππου μέχρι το άλσος στο Γουδή και το πάρκο Δρακόπουλου, ακόμη και στις παιδικές χαρές, τα ιδιωτικά κεφάλαια διεκδικούν τον περιορισμό και την καταπάτηση των ελεύθερων χώρων ή τη χρησιμοποίησή τους με στόχο την κερδοφορία. Οι σχεδιασμοί της Περιφέρειας για το Πάρκο Τρίτση και το Πεδίον του Άρεως ακολουθούν τη γνωστή συνταγή όπου το δημόσιο αναλαμβάνει τη δημιουργία των επενδυτικών ευκαιριών και στη συνέχεια παραχωρεί τους χώρους έναντι μικρού ενοικίου για να κερδοσκοπήσουν οι ιδιώτες, οι οποίοι μάλιστα αφήνονται να αυθαιρετούν και να επεκτείνουν τη δράση τους ανεξέλεγκτα. Όπως αυθαίρετα σήμερα το πρωί η Αττικό Μετρό πήγε να περιφράξει την πλατεία Πρωτομαγιάς, χωρίς η Περιφέρεια Αττικής να έχει αντιδράσει σε τίποτα για έναν ελεύθερο χώρο αρμοδιότητάς της!

Είμαστε μάρτυρες της υποβάθμισης των εναπομεινάντων χώρων ερασιτεχνικού αθλητισμού και της παράδοσης στην ιδιωτική εκμετάλλευση μεγάλων και μικρότερων αθλητικών χώρων, με χαρακτηριστικό το παράδειγμα των γηπέδων αντισφαίρισης στο πάρκο Βεϊκου και την αντίδραση των πολιτών κ.λπ. Του μαρασμού των χώρων πολιτισμού με την «ένταξη» του εμπορευματοποιημένου πολιτισμού και της αναψυχής στις υπεραγορές και την πολιτική των μεγάλων ιδρυμάτων (Ωνάσειο, Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος) αλλά και κάθε είδους γκλαμουριές, δημόσιες σχέσεις και αρπαχτές από το περιβάλλον της περιφερειακής αρχής με διάφορες πολιτιστικές δραστηριότητες συγκεκριμένης ποιότητας και εμβέλειας.

Και το μεγαλύτερο έγκλημα της Περιφέρειας Αττικής, η καταστροφική διαχείριση των απορριμμάτων, με την συνέχιση του εγκλήματος στη Φυλή, με την επέκταση της χωματερής και τον σχεδιασμό νέων έργων που προβλέπουν τη συνέχιση της λειτουργίας του αίσχους για περισσότερο από 30 χρόνια, τα έργα βιτρίνας με σχεδόν μηδενικά αποτελέσματα στην ανακύκλωση, καθώς και την ψήφιση της ΜΠΕ για τον περιφερειακό σχεδιασμό που θέλει να επεκτείνει τις χωματερές σε Σχιστό και Γραμματικό, ενώ ανοίγει την προοπτική της καύσης απορριμμάτων. Σε όλες τις διαδικασίες για τη λήψη των παραπάνω αποφάσεων, υπονομεύτηκε ποικιλοτρόπως η δημόσια και ανοιχτή διαβούλευση με τους κατοίκους όπως και η συζήτηση στο περιφερειακό συμβούλιο. Τελικά, όπως και η Δούρου, ούτε ο Πατούλης «έκλεισε τη Φυλή» όπως ισχυριζόταν.

Στον απολογισμό ο απερχόμενος Περιφερειάρχης ανέφερε ότι η ανακύκλωση στην Αττική έχει αυξηθεί. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απάτη –ή μάλλον «βολικός μύθος»- από την ανακύκλωση μέσω του μπλε κάδου στην Αττική. Για να μη μιλήσουμε καν για ντο σκάνδαλο με τα διαβόητα «σπιτάκια ανακύκλωσης». Φαντάζομαι ότι ο Περιφερειάρχης δεν έκανε τον κόπο να διαβάσει το ρεπορτάζ του Solomon https://wearesolomon.com/el/mag/format-el/erevnes/sta-xnaria-twn-plastikwn-tis-elladas/ για το πού κατέληξαν τα πλαστικά απορρίμματα από τον μπλε κάδο της Αθήνας. Για να κάνουν το ρεπορτάζ έβαλαν συσκευή εντοπισμού στο σκουπίδι και το παρακολούθησαν ως τις χωματερές, ή την εξαγωγή τους στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Το ρεπορτάζ επιβεβαιώνει αυτό που φωνάζουμε εδώ και χρόνια: όσο η διαχείριση των απορριμμάτων γίνεται με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και τη χρηματιστηριακή τιμή των σκουπιδιών, τόσο τα χρήματα των πολιτών θα πηγαίνουν στις τσέπες των εργολάβων των σκουπιδιών, ενώ θα διαιωνίζονται οι χωματερές, η καταστροφή του περιβάλλοντος και της υγείας μας.

 

Εμείς είμαστε απέναντι από αυτή την πολιτική.

Είμαστε με μια πολιτική που βάζει στο προσκήνιο τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, δεν συμβιβάζεται με τις μειωμένες προσδοκίες και δεν βολεύεται με λιγότερο ουρανό. Που μιλάει για την αναγκαιότητα και τη δυνατότητα της ριζικής αλλαγής στη ζωή μας και λέει καθαρά ότι για να γίνει αυτό πρέπει να συγκρουστούμε με την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και την ΕΕ. Που βλέπει ως μοναδικό δρόμο για να κερδίσουμε τη ζωή που μας αξίζει τη συλλογική οργάνωση και αγώνα, σε σύγκρουση με την κυβέρνηση, το τοπικό και το κεντρικό κράτος, τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τις πολιτικές της ΕΕ.

Η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική αντλεί δύναμη και αισιοδοξία από τους αγώνες και τις ελπίδες της αγωνιζόμενης Αττικής: Από τους απεργούς υγειονομικούς που παλεύουν ηρωικά για δημόσια και δωρεάν υγεία και για το δικαίωμα κάθε μετανάστη και ανασφάλιστου στην περίθαλψη. Από τους φοιτητές/τριες που διαδηλώνουν ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης και στην πανεπιστημιακή αστυνομία. Από τα ποτάμια διαδηλωτών/τριών της 8ης Μάρτη, που ένωσαν την οργή για τα εγκλήματα των ιδιωτικοποιήσεων με την πάλη ενάντια στο σεξισμό και την καταπίεση, τις έμφυλες διακρίσεις και τις γυναικοκτονίες. Από το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα που διεκδικεί «σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά» και φράζει τον δρόμο που ανοίγει η κυβέρνηση στην ακροδεξιά και τους φασίστες. Από τους αγώνες για δημόσια κοινωνικά αγαθά -όπως αυτοί που δόθηκαν μετά το έγκλημα των Τεμπών. Από την αντίσταση ενάντια στο σιωπητήριο που επιβλήθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας, τους αγώνες για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην απεργία, τις μάχες ενάντια στην καταστολή και στην περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων. Από τις κινητοποιήσεις στην Cosco και στην e-food. Από τους αγώνες για την υπεράσπιση των ελεύθερων δημόσιων χώρων και του δικαιώματος στην κατοικία ενάντια σε πλειστηριασμούς.

Σε αυτή την πλευρά βαδίζει και συμβάλλει σε όλα τα χρόνια της παρουσίας της η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, μέσα κι έξω από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Κι αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε.