Απαντήσεις της ΑΑΑ στο ερωτηματολόγιο του Δυτικού Μετώπου για τη διαχείριση των απορριμάτων

Ερώτημα 1ο

Ποια είναι, επιγραμματικά, τα σημεία συμφωνίας και διαφωνίας σας με το σχέδιο που έχει καταθέσει η νυν διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής; Υποστηρίζετε ή όχι τη συνέχιση και ολοκλήρωση της παραπάνω διαδικασίας, όπως έχει δρομολογηθεί; Αν όχι, ποια διαδικασία προτείνετε για την αναθεώρηση του υφιστάμενου ΠΕΣΔΑ του 2016;

Η ΑΑΑ διατύπωσε τη συνολική της αντίθεση στην πολιτική της περιφερειακής αρχής για τη διαχείριση απορριμμάτων. Επισημαίνουμε ότι έχει προβεί σε πολλές προτάσεις ΠΥΔ για να συζητηθούν ολοκληρωμένα οι βασικές κατευθύνσεις διαχείρισης απορριμμάτων ενώ συνέβαλε σε κινηματικές πρωτοβουλίες τόσο στη Δυτική Αττική όσο και στο Γραμματικό.

Ο (υπό συζήτηση) νέος ΠΕΣΔΑ διαμορφώθηκε εν κρυπτώ ακόμα και από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Η περιφερειακή αρχή της ΝΔ (Πατούλης) σε όλη τη θητεία της έκανε αγωνιώδεις προσπάθειες να δημιουργήσει ψεύτικη επικοινωνιακή εικόνα δήθεν σοβαρών τομών στη διαχείριση απορριμμάτων αλλά στην ουσία δεν άλλαξε στο ελάχιστο την καταστροφική διαχείριση. Αντίθετα το σχέδιο που παρουσιάζει είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στο νέο ΕΣΔΑ ενώ ανοίγει το δρόμο για την καύση απορριμμάτων και στην Αττική. Άλλωστε αυτό αποτυπώνεται και στα αποτελέσματα της διαχείρισης των απορριμμάτων όπου τα ποσοστά ανακύκλωσης παραμένουν στα ίδια επίπεδα. Τα δύο αυτά στοιχεία δεν είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους. Οι λεονταρισμοί για κατακόρυφη άνοδο των ποσοστών ανακύκλωσης ώστε το 2030 να θάβεται μόνο το 10% των απορριμμάτων, δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα καθώς λείπουν εντελώς μέτρα, έργα και πολιτικές που θα οδηγούσαν σε μια αποφασιστική βελτίωση. Τίθενται όμως αυτοί οι ανέφικτοι -στο πλαίσιο της πολιτικής τους στόχοι- ώστε κάποια στιγμή να πουν: «Χωρίς καύση δεν μπορούν να πιαστούν οι στόχοι ανακύκλωσης. Διαλέξτε: ή εγκατάλειψη ανακύκλωσης ή καύση!». Ταυτόχρονα εμπαίζουν τους πολίτες με τα «Πράσινο Πάρκο», τις εκατοντάδες Πράσινες Γωνιές και το χωριστό ρεύμα προδιαλεγμένων οργανικών (καφέ κάδος), καθώς έχουν μεν σκορπίζει εκατοντάδες εκατομμύρια σε «μοιρασμένα» σε εταιρείες έργα, αλλά τα αποτελέσματα είναι σχεδόν μηδενικά, καθώς λείπει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο λειτουργίας και αξιοποίησης έστω αυτών των εντελώς αποσπασματικών δράσεων. Με λίγα λόγια τα όποια έργα έγιναν για να μοιραστούν χρήματα και όχι για να υπάρξουν αποτελέσματα για τους πολίτες. Ο εκκολαπτόμενος νέος ΠΕΣΔΑ στην πραγματικότητα ορίζει τις νέες χρηματοδοτικές ροές στο ίδιο μοτίβο, χωρίς καμία μεταβολή σε θετική κατεύθυνση σε ότι αφορά την πολιτική διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική.

Έτσι, διατηρούν τη Φυλή ως το κέντρο της διαχείρισης των απορριμμάτων και όχι μόνο δεν αποδυναμώνεται αλλά ενισχύεται. Δίπλα στη μοναδική επίσημη χωματερή στην Αττική, τον ΧΥΤΑ, και το ΕΜΑΚ προβλέπονται επιπλέον εγκαταστάσεις, θηριώδης επέκταση της χωματερής – χώρου εναπόθεσης,νέων μεγάλων εργοστασίων με πρώτο τη ΜΕΑ κεντρικού τομέα (δηλαδή εργοστάσιο που διαχειρίζεται σύμμεικτα απορρίμματα δηλώνοντας έτσι τις προθέσεις για ΜΗ αλλαγή μοντέλου διαχείρισης με διαλογή στην πηγή, κομποστοποίηση κλπ) , ενώ διατηρούν τον αποτεφρωτήρα και προσθέτουν και άλλες δραστηριότητες. Για όλα τα παραπάνω βασική κατεύθυνση είναι η ιδιωτικοποίηση όλων των λειτουργιών σε απόλυτη προσαρμογή με τον υφιστάμενο ΕΣΔΑ. Έτσι οι νέες ΜΕΑ στην Αττική, είτε γίνουν με «Σύμπραξη Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα» (ΣΔΙΤ) είτε ως «Δημόσια» έργα, θα αποτελέσουν χρηματική χορηγία προς τις γνωστές 4-5 μεγάλες εταιρείες που μοιράζονται την πίτα των έργων τόσο σε σχέση με την κατασκευή, όσο και σε σχέση με τη λειτουργία τους. Πρακτικά, όταν και αν γίνουν, για τα επόμενα 30 χρονιά τουλάχιστον θα ανήκουν στον ιδιώτη επενδυτή (στην περίπτωση ΣΔΙΤ) ή κατασκευαστή εργολάβου (στην περίπτωση αποκλειστικά δημόσιας χρηματοδότησης). Εκτός των άλλων προκαθορίζει τη λειτουργία της Φυλής σε πλήρη αντίθεση με το αίτημα για άμεσο κλείσιμο και πλήρη αποκατάστασή του χώρου.

Ιδιαίτερα σοβαρός είναι ο ρόλος της ΕΕ σ αυτή τη διαδικασία. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πλαίσιο του προγράμματος «Περιβάλλον και Κλιματική Αλλαγή» (ΠΕΚΑ) που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ περιλαμβάνονται 880 εκατομμύρια ευρώ χρηματοδότησης στον (δεύτερο μεγαλύτερο) άξονα δράσης διαχείρισης απορριμμάτων (1 στα 4 ευρώ από ένα πακέτο 3,6 δις). Θεωρητικά, επιλέξιμες δαπάνες σε αυτό τον τομέα είναι η χρηματοδότηση των Μονάδων Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ) ή των Μονάδων Ανάκτησης-Ανακύκλωσης (ΜΑΑ), που περιλαμβάνουν και «ενεργειακή αξιοποίηση» (καύση) των απορριμμάτων, αλλά και χρηματοδότηση υποδομών και συστήματος χωριστών ρευμάτων, διαλογής στην πηγή και συλλογής. Μια επιπόλαιη ματιά θα οδηγούσε στο συμπέρασμα πως «επιτέλους πάμε και για αποκεντρωμένη διαχείριση και όχι μόνο μεγάλα εργοστάσια», όμως αυτό είναι εντελώς λάθος. Η πρώτη διάσταση είναι η πολιτική: Τα λεγόμενα «ολοκληρωμένα σχέδια» που εν προκειμένω θα πρέπει να καταρτίσει η Περιφέρεια Αττικής μέσω του ΕΔΣΝΑ, εντάσσουν πλήρως σε ιδιωτικο-οικονομική λειτουργία όλα τα επίπεδα δράσεων, από τις ΜΑΑ έως τον κάδο και την Πράσινη Γωνιά της γειτονιάς, αφαιρώντας μάλιστα προοδευτικά την συλλογή από τους ΟΤΑ!. Η δεύτερη διάσταση είναι «τεχνική» και έρχεται να προδιαγράψει τα αποτελέσματα της πρώτης στην πράξη: Οι ΜΑΑ δηλαδή τα τέσσερα μεγάλα εργοστάσια που σχεδιάζουν για την Αττική, δε θα παραλαμβάνουν μόνο τον γνωστό πράσινο κάδο, αλλά και τα χωριστά ρεύματα ανακύκλωσης, που σημαίνει ότι ακόμη και τα γνωστά ΚΔΑΥ που υπάρχουν σήμερα θα απορροφηθούν στο πλαίσιο των ΜΑΑ, ενώ ούτε λόγος δε γίνεται για νέα διαδημοτικά ΚΔΑΥ ή άλλες δομές ανακύκλωσης σε επίπεδο ΟΤΑ. Στην ουσία πάμε σε υπερ-συγκέντρωση διαχείρισης απορριμμάτων και υπερ-έλεγχο αυτής από 4-5 «αδελφές εταιρείες», με την Περιφέρεια Αττικής στο ρόλο του υπερ-Μάνατζερ και τους Δήμους σε θλιβερό ρόλο ειπρακτόρων εκτός του Τέλους Ταφής και του Τέλους Ανακύκλωσης. Το πρώτο αφορά τις ποσότητες που θα θάβονται. Το δεύτερο θα αφορά την «τιμωρία» για τις ποσότητες που δεν «ανακυκλώνονται» μέσω των ΜΑΑ.

Η ΑΑΑ επιδιώκει να συμβάλει σε ένα κίνημα που θα διεκδικεί την πλήρη απόρριψη του ΠΕΣΔΑ και την ανατροπή τόσο των σχεδίων κυβέρνησης και περιφέρειας όσο και του υφιστάμενου τρόπου διαχείρισης των απορριμμάτων που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.

Η συζήτηση αυτή πρέπει άμεσα να γίνει σε τελείως διαφορετική βάση με άλλη πολιτική κατεύθυνση όπως αποτυπώνεται στο συνεκτικό πλαίσιο αιτημάτων που προβάλουμε και παλεύουμε στο κίνημα.:

ΖΗΤΑΜΕ:

• Να κλείσει τώρα ο ΧΥΤΑ Φυλής και όλες οι άλλες εγκαταστάσεις, με ουσιαστική αποκατάσταση της περιοχής. Καμία άλλη χωματερή σε άλλη περιοχή, ούτε στο Σχιστό, ούτε στο Γραμματικό, ούτε πουθενά.

• Κανένα εργοστάσιο καύσης σκουπιδιών. Όχι στις ΜΕΑ/ΜΑΑ ως μεγα-εργοστάσια συγκεντρωτικής αναποτελεσματικής διαχείρισης και «υπηρέτες» της καύσης.

• Έξω οι ιδιώτες από τη διαχείριση απορριμμάτων. Όχι σε έργα ΣΔΙΤ ή «δημόσια» που αποτελούν χορηγίες κατασκευής και λειτουργίας σε ιδιώτες-Δημόσια εκτέλεσή και λειτουργία των έργων. Καμία ιδιωτικοποίηση ούτε στην αποκομιδή/συλλογή ούτε στη διαχείριση στους δήμους και τις περιφέρειες. Να καταργηθεί ο διαβρωτικός και ρουσφετολογικός θεσμός των αντισταθμιστικών οφελών.

• Κανένα νέο χαράτσι για τα απορρίμματα. Να πληρώσει για τη διαχείριση των απορριμμάτων το κεφάλαιο που παράγει τα απορρίμματα (συσκευασία, χρήση υλικών κλπ)

• Να μπει τέρμα στην ανάθεση της ανακύκλωσης στους ιδιώτες. Όλη η διαχείριση των ανακυκλώσιμων υλικών με δημόσια ιδιοκτησία με τον έλεγχο των εργαζόμενων.

• Να ακυρωθεί ο ΕΣΔΑ (Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων) που ψήφισε η κυβέρνηση και προβλέπει όλα τα παραπάνω.

• Δημόσια διαχείριση των απορριμμάτων με κοινωνικό έλεγχο, δραστική μείωση του όγκου των απορριμμάτων, απαγόρευση των μη ανακυκλώσιμων υλικών (όχι στο πλαστικό κλπ). Ανακύκλωση – κομποστοποίηση – επαναχρησιμοποίηση τώρα. Να ελαχιστοποιηθεί το τελικό υπόλειμμα, ώστε να είναι διαχειρίσιμο από τις τοπικές κοινωνίες με προτεραιότητα την υγεία του λαού και το περιβάλλον και με τη σύμφωνη γνώμη των κατοίκων.

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους στον τομέα αποκομιδής - διαχείρισης απορριμμάτων, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Να τηρούνται και να επεκταθούν τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας για τους εργαζόμενους.

Ερώτημα 2ο

Πώς τοποθετείστε απέναντι στο αίτημα για το άμεσο κλείσιμο του συνόλου της εγκατάστασης στη Φυλή και την περιβαλλοντική αποκατάσταση της ευρύτερης περιοχής;

Η Φυλή πρέπει να κλείσει και να εκκινήσει ένα πρόγραμμα αποκατάστασης της περιοχής όπως σωστά διεκδικούν κινήματα κατοίκων και συλλογικοτήτων.

Μετά από τόσα χρόνια συνεχών επεκτάσεων και συγκέντρωσης όλων των δραστηριοτήτων διαχείρισης απορριμμάτων η επιβάρυνση είναι καταστροφική και ανεπίστρεπτη για την περιοχή αλλά και με αλυσιδωτές αρνητικές επιδράσεις σε όλο το Λεκανοπέδιο.

Ερώτημα 3ο

Πώς τοποθετείστε απέναντι στο αίτημα για την κατασκευή νέων χώρων υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων, εκτός Δυτικής Αττικής, σε συνδυασμό με την ένταση της ανακύκλωσης -με έμφαση στην προδιαλογή των υλικών- στο πλαίσιο της αποκεντρωμένης δημόσιας διαχείρισης των αποβλήτων;

Υποστηρίζουμε ένα συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης στη διαχείριση των απορριμμάτων που θα εκκινεί με την μείωση της παραγωγής των στερεών αποβλήτων, την αλλαγή των υλικών ώστε να έχουμε πιο φιλικό στο περιβάλλον και την ανακύκλωση διαλογή στην πηγή ώστε να έχουμε ένα υπόλειμμα της τάξης το 10 -15 % το οποίο μπορεί να θάβετε αποκλειστικά σε χώρους υγειονομικής ταφής, ΧΥΤΥ.

Αυτό το σύστημα πρέπει να σχεδιαστεί με ένα συνολικό τρόπο με γνώμονα το συνολικό αποτύπωμα για τον άνθρωπο και τη φύση. Συστατικά του στοιχεία πρέπει να είναι η δημόσια διαχείριση ώστε να φύγει από τη μέση το κριτήριο του κέρδους που σήμερα κυριαρχεί. Να διαμορφωθεί ένα ενιαίο δημόσιο σύστημα διαχείρισης με αποκεντρωμένο χαρακτήρα

Θεωρούμε ότι τα στοιχεία ενός αντίπαλου στην υφιστάμενη διαχείριση σχεδίου διαχείρισης απορριμμάτων είναι συνεκτικά και αδιαίρετα. Κάθε αποσπασματική προβολή ενός ή άλλου στοιχείου μπορεί να καταλήγει σε διευκόλυνση της κυβέρνησης και της περιφερειακής αρχής και των συμφερόντων που εκπροσωπούν να απομονώνουν και να ενσωματώνουν πλευρές αλλάζοντάς τους χαρακτήρα και δικαιολογώντας τη συνέχιση της καταστροφικής διαχείρισης που ακολουθούν.

Συγκεκριμένα η προβολή ενός ή δύο περιοχών που μπορεί να χωροθετηθεί νέος ΧΥΤΑ ακόμα και αν τον βαφτίσουν ΧΥΤΥ δεν μπορεί να δώσει καμία λύση.

Δεν πρόκειται για ΧΥΤΥ, ούτε στη Φυλή ούτε σε κανένα άλλο σημείο όταν δεν υπάρχει κανένα υλοποιήσιμο σχέδιο διαλογής στην πηγή, ανακύκλωσης και κομποστοποίησης με δίκτυο διαδημοτικών ή/και δημοτικών μονάδων μικρής κλίμακας. Η πραγματική απόδοση των έργων με το υφιστάμενο σύστημα είναι πολύ χαμηλότερη από τη θεωρητική, επομένως στην ουσία μιλάμε για (πιο οργανωμένες, αλλά) χωματερές/ΧΥΤΑ.

Επομένως, ο προσδιορισμός νέων χώρων υγειονομικής ταφής- ΧΥΤΑ τελικά -δεν πρόκειται να συμβάλει στο κλείσιμο της Φυλής όσο δεν υπάρχει ανατροπή των σχεδίων διαχείρισης και του παλιού και νέου ΠΕΣΔΑ. Η ενίσχυση των εγκαταστάσεων στη Φυλή προδικάζει τις προθέσεις για τη λειτουργία της αενάως.

Επίσης κυβέρνηση και περιφέρεια σχεδιάζουν τη δημιουργία ΟΕΔΑ στο Σχιστό και το Γραμματικό ενώ μιλούν απροσδιόριστα ενός ΟΕΔΑ και στη Νοτιοανατολική Αττική. Δείχνουν έτσι τις προθέσεις τους για επέκταση του ίδιου τρόπου διαχείρισης που θα συνεχίσει την καταστροφή της φύσης με τις αρνητικές συνέπειες για τους πολίτες, ενώ θέλουν να μετακυλήσουν ακόμα περισσότερο το κόστος της διαχείρισης στους πολίτες με την αύξηση τελών και της επιβολή νέων φόρων.

Η συζήτηση για τον προσδιορισμό χωροθετήσεων μπορεί και πρέπει να ανοίξει στην βάση της διαμόρφωσης ενός άλλου σχεδίου με τα χαρακτηριστικά που διεκδικούμε. Δηλαδή με το σχεδιασμό ενός ενιαίου δημόσιο συστήματος, διαχείρισης με αποκεντρωμένο χαρακτήρα όπου θα διατεθεί η χρηματοδότηση για την υποδομή συλλογής και μόνιμες προσλήψεις προσωπικού σε όλους τους δήμους.

Σχεδιασμό για όλη την Αττική σε ένα δημοτικό και διαδημοτικό σύστημα συνεργασίας, πολλαπλή χωροθέτηση μονάδων κομποστοποίησης και χώροι επεξεργασίας των κλαδεμάτων, χώροι συγκέντρωσης ανακυκλούμενων υλικών, ΚΔΑΥ. Δημόσιο σύστημα ανακύκλωσης με διαδημοτικές μονάδες ανακυκλωμένων υλικών ώστε να μην συνεχίζεται η κομπίνα της δήθεν ανακύκλωσης που καταλήγει να ανακυκλώνονται το πολύ 5-6% στην Αττική και τα υπόλοιπα να καταλήγουν στη Φυλή ή να καίγονται ανεξέλεγκτα από «ατύχημα» σε κάθε είδους αποθήκες και ιδιωτικές μονάδες ανακύκλωσης (δεκάδες οι φωτιές φέτος και τα τελευταία χρόνια).

Με αυτά τα δεδομένα στο σχεδιασμό, που θα δείχνουν στην πράξη ότι μιλάμε για μια άλλη διαχείριση που θα καταφέρει γρήγορα να καταλήγει πραγματικά σε χαμηλό υπόλειμμα της τάξης 10-15%, αλλάζουν όλα τα δεδομένα και σε ό,τι αφορά την χωροθέτηση, αλλά και το μέγεθος των απαιτούμενων εγκαταστάσεων. Αυτές μπορούν έτσι να είναι πολύ μικρότερες, με ελάχιστες οχλήσεις σε κατοίκους και περιβάλλον και περισσότερες, αντί για 1 ή 3 σημεία σε όλη την Αττική που θα προορίζονται να γίνουν μια «νέα Φυλή».

Σε Αυτό το σχέδιο δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να γίνει στόχος πάλης από το κίνημα όλων των φορέων, σωματείων και συλλογικοτήτων που θα συγκρουστεί με την πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ, περιφερειών, Δήμων και επιχειρηματικών ελιτ και να ανατρέψει την πολιτική τους για να επιβάλει μια άλλη διαχείριση φιλική στον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Ερώτημα 4ο

Θεωρείτε ότι η καύση αποτελεί φιλοπεριβαλλοντική και οικονομική πρακτική διαχείρισης των αστικών αποβλήτων, συνυπολογίζοντας ότι προϋποθέτει -σε μεγάλο βάθος χρόνου- την ύπαρξη μεγάλων ποσοτήτων σύμμεικτων -δηλαδή, μη διαχωρισμένων- αποβλήτων και την πρακτική επιβολή πλαφόν στην ανακύκλωση;

Είμαστε κάθετα αντίθετοι στην καύση απορριμμάτων. Η μέθοδος αυτή έχει αποδειχθεί εξαιρετικά επικίνδυνη για τον άνθρωπο και το περιβάλλον με τα χημικά αέρια (φουράνια, διοξίνες κλπ) που εκλύονται στο περιβάλλον. Τόσο στην χώρα μας όπου η καύση επισημοποιήθηκε και λειτουργεί με απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για καύση απορριμμάτων στις τσιμεντοβιομηχανίες με πρώτο το παράδειγμα της ΑΓΕΤ στο Βόλο όπου έχουμε δείγματα από τα σοβαρές συνέπειες που προκαλεί αλλά και τις μεγάλες αντιδράσεις και τα κινήματα ενάντια στην καύση που εκδηλώθηκαν στο Βόλο και πανελλαδικά. (η ΑΑ στην Αττική συνέβαλε στην πανελλαδική καμπάνια και τις κινητοποιήσεις αυτές το προηγούμενο διάστημα - ενδεικτικά : 18 Μαΐου 2021 Στηρίζουμε τον αγώνα ενάντια στο θάψιμο και το κάψιμο των απορριμμάτων και τα συλλαλητήρια)

Σοβαρή είναι η εμπειρία και από πολλές ευρωπαϊκές χώρες που είχαν υιοθετήσει την καύση ως βασική μέθοδο διαχείρισης των απορριμμάτων οι οποίες μετά από πολλά χρόνια διαπιστώνουν τις τεράστιες αρνητικές συνέπειες και παίρνουν αποφάσεις για την εγκατάλειψη αυτή της μεθοδολογίας.

Η κυβέρνηση με το ΕΣΔΑ και η Περιφέρεια Αττικής σε πλήρη ευθυγράμμιση με το κυβερνητικό σχέδιο με τον νέο ΠΕΣΔΑ ανοίγει το δρόμο για την καύση απορριμμάτων στην Αττική. Μάλιστα σε συνδυασμό με τους όρους υλοποίησης του σχεδίου, που είναι η χρηματοδότηση της ΕΕ που προϋποθέτει ιδιωτική λειτουργία των εργοστασίων στα πλαίσια της ελεύθερης αγοράς και διασφάλιση της συνεχούς λειτουργίας με ελάχιστες εγγυημένες ποσότητες, ανοίγει ο δρόμος να μετατραπούμε σε χαβούζα της Ευρώπης με την εισαγωγή απορριμμάτων από το εξωτερικό. Γνωστή είναι η περίπτωση του ιταλικού πλοίου στο Βόλο με απορρίμματα με προορισμό την ΑΓΕΤ. Τόσο οι 34 ΜΕΑ ή ΜΑΑ που έχουν προγραμματιστεί και πολλά έχουν ήδη δημοπρατηθεί σε όλη τη χώρα – στην Αττική προβλέπονται τουλάχιστον 3 ΜΕΑ (σε Φυλή, Σχιστό και Γραμματικό) - παράγουν απορριμματογεννές καύσιμο SRF/RDF όσο και η πρόβλεψη του ΕΣΔΑ για δημιουργία εργοστασίου καύσης στην Αττική είναι εγκληματική εξέλιξη για το λαό της Αττικής και όλης της χώρας. Οφείλουμε με το κίνημα μας να συνενώσουμε όλες τις δυνάμεις σε ένα σχέδιο ανατροπής αυτών των σχεδίων και της υλοποίησης μιας άλλης διαχείρισης των απορριμμάτων για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Ερώτημα 5ο

Σκοπεύετε να υποστηρίξετε την κατάργηση των σκανδαλωδών συμβάσεων που έχουν υπογραφεί, και αφορούν δράσεις για ορισμένες εκ των οποίων αποσύρθηκε και η Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση μέχρι να ολοκληρωθούν οι έλεγχοι και να δοθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις; Πώς τοποθετείστε απέναντι στην πρόταση για την ανάπτυξη δημοτικών – διαδημοτικών υποδομών ανακύκλωσης και επεξεργασίας προδιαλεγμένων βιοαποβλήτων;

Σκάνδαλο δεν υπάρχει μόνο σε εκείνες τις συμβάσεις όπου ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού των εταιρειών, αναγκάστηκε να τοποθετηθεί και η αρμόδια επίτροπος της ΕΕ. Σκάνδαλο αποτελούν επίσης τα κριτήρια χρηματοδότησης των έργων που θεσπίζει η ΕΕ και η αποκλειστική δρομολόγησή τους στον έλεγχο του κεφαλαίου. Σκάνδαλο αποτελεί η ίδια η επίσημη διαγωνιστική διαδικασία, που συνήθως σημαίνει είτε «ετοιμασία» των διαγωνισμών από τους εργολάβους, είτε «μοίρασμα» μεταξύ τους με συμφωνημένες προσφορές, είτε διαρκής μετάθεση των έργων αν υπάρχει ασυμφωνία. Υποστηρίζουμε την εκ βάθρων αλλαγή των μηχανισμών της ίδιας της διαγωνιστικής διαδικασίας σε κατεύθυνση διαφάνειας, ουσιαστικού ελέγχου, αλλά και εμπλοκής των τοπικών κοινωνιών στο σχεδιασμό και εκτέλεση των έργων. Στο πλαίσιο αυτό, αναδεικνύουμε πολιτικά και κινηματικά και καταγγέλλουμε το όργιο (στην ουσία) απευθείας αναθέσεων και μάλιστα σε έργα με μηδαμινό αποτέλεσμα όπως οι περίφημες Πράσινες Γωνιές του Πατούλη, ζητώντας την ακύρωση των αντίστοιχων συμβάσεων και τον καταλογισμό ευθυνών για τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος.

Στην ολοκληρωμένη πρόταση που έχουμε καταθέσει υποστηρίζουμε ότι από τεχνική άποψη ουσιαστικό αποτέλεσμα ανακύκλωσης/κομποστοποίησης μπορεί να υπάρξει μόνο με ύπαρξη δικτύου διαδημοτικών (ή και δημοτικών) υποδομών ανακύκλωσης και επεξεργασίας προδιαλεγμένων βιοαποβλήτων. Βεβαίως αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς κεντρικό ενιαίο σχεδιασμό και τους αναγκαίους αποκλειστικά δημόσιους πόρους, αλλά και χωρίς διασφάλιση της αποκλειστικά δημόσιας λειτουργίας των μονάδων αυτών. Θεωρούμε ότι αυτή η πολιτική πλευρά είναι κρίσιμη και αποτελεί κριτήρια ειδικά για τις δυνάμεις της αριστεράς. Διαφορετικά, θα έχουμε μια δήθεν «αποκέντρωση» με διασπορά της ρεμούλας και του ανταγωνισμού επιχειρηματικών (και τοπικών πολιτικών) συμφερόντων στις τοπικές κοινωνίες, αναπαράγοντες με άλλο τρόπο τις ίδιες παθογένεις και χωρίς αποτέλεσμα ανακύκλωσης.

Ερώτημα 6ο

Ποιες είναι οι θέσεις σας όσον αφορά στις ΣΔΙΤ; Πως αντιμετωπίζετε τη λογική της αποκεντρωμένης διαχείρισης με αναβάθμιση του ρόλου της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης; Τι σκοπεύετε να κάνετε ως διοίκηση ή ως μέλη του Περιφερειακού συμβουλίου;

Στην παρουσίαση της πρότασης μας σταθήκαμε αναλυτικά στον καθοριστικά αρνητικό ρόλο των ιδιωτικών συμφερόντων και του κριτήριου του κέρδους σε κρίσιμες δραστηριότητες που αφορούν την υγεία και τη ζωή των κατοίκων.

Είμαστε κάθετα αντίθετοι με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ, αλλά και αυτή των δήθεν «Δημόσιων» έργων όπου τελικά η εμπλοκή του δημοσίου σημαίνει ότι δίνει όλα τα χρήματα στον ιδιώτη για την κατασκευή, ενώ του αναθέτει και τη λειτουργία. Με αυτό τον τρόπο, τα εκατομμύρια (πολλά από τα έσοδα του ΕΔΣΝΑ) που διατίθενται, τελικά δεν έχουν στόχευση την κάλυψη των αναγκών της λαϊκής πλειοψηφίας αλλά την ραγδαία αύξηση της κερδοφορίας ιδιωτικών συμφερόντων. Τα έργα πρέπει να εκτελούνται από το δημόσιο μέσα από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους (που πρέπει να αυξηθούν γενναία) και η λειτουργία τους στη συνέχεια πρέπει να είναι δημόσια, με διασφάλιση των περιβαλλοντικών κανόνων, έλεγχο επίτευξης στόχων, διασφάλιση εργασιακών και άλλων δικαιωμάτων των εργαζομένων, κοινωνικό έλεγχο ειδικά από τις τοπικές κοινωνίες που φιλοξενούν τις εγκαταστάσεις.

Το στοιχείο της αποκεντρωμένης διαχείρισης και της συμμετοχής των δήμων στο σχέδιο διαχείρισης των απορριμμάτων είναι σημαντικό και ήδη το αναδείξαμε και το περιλαμβάνουμε στο σχέδιο που προτείνουμε. Ωστόσο ξεκαθαρίζουμε ότι δεν μπορεί από μόνο του να αλλάξει την κατάσταση. Πρέπει αυτό να αποτελεί στοιχείο ενός συνεκτικού και ολοκληρωμένου σχεδίου με δημόσιο χαρακτήρα και κεντρική υποστήριξη σε λειτουργίες όπως η ανακύκλωση και οι υποδομές. Να περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία του διεκδικητικού μας πλαισίου.

Αναφερθήκαμε αναλυτικά στις πολιτικές προϋποθέσεις τα κριτήρια και τη μεθοδολογία που μπορεί να οδηγήσει σε ένα άλλο μοντέλο διαχείρισης κόντρα στην καπιταλιστική κερδοφορία και την λεηλασία της φύσης και των ανθρώπων.

Ως περιφερειακοί σύμβουλοι – δεδομένου ότι δε θεωρούμε ότι στις παρούσες συνθήκες με τον υφιστάμενο συσχετισμό οτι μπορούμε να προσδοκούμε την θέση του περιφερειάρχη – θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στο να προβάλουμε μέσα στο περιφερειακό συμβούλιο και κυρίως έξω από αυτό, το πλαίσιο διεκδικήσεων και την οικοδόμηση ενός ρωμαλέου κινήματος που θα επιδιώξει να συγκρουστεί με την πολιτική κυβέρνησης, περιφέρειας, ΕΕ και την κερδοφορία του κεφαλαίου στη διαχείριση των απορριμμάτων. Θα αντιστρατεύεται τη μεταφορά του κόστους στους εργαζόμενους. Θα αντιμάχεται τη νέα λεηλασία των εισοδημάτων που προωθείται και σε αυτό το πεδίο. Θα προκαλεί έτσι «εφιάλτες» στα κέντρα λήψης των αποφάσεων πολίτικά και κυριολεκτικά. Θα μπορεί τελικά να επιβάλει και καταχτήσεις και νίκες με βάση τις ανάγκες των ανθρώπων, κόντρα στην κυβερνητική πολιτική και τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Για την πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τις θέσεις και τις επιδιώξεις μας στο θέμα της διαχείρησης των απορριμμάτων διβάστε τη πρόταση που έχουμε διαμορφώσει (πατήστε στο link) :

Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΤΕΡΕΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ