Δεν υπάρχει ανθρώπινη πόλη με εξαθλιωμένους πολίτες

Με αφορμή τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 8^ης Οκτωβρίου, ιλουστρασιόν φυλλάδια, προσωπικές κάρτες υποψηφίων, αφίσες και φέιγ βολάν έχουν γεμίσει τις γειτονιές μας με το κοινό σλόγκαν… «για μία ανθρώπινη πόλη». Αρκετοί από αυτούς που επικαλούνται το όραμά τους για την ανθρώπινη πόλη είναι οι ίδιοι που έχουν εκλεγεί ως δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι ή δημοτικοί σύμβουλοι σε προηγούμενες θητείες χωρίς να έχουν προσφέρει ούτε το ελάχιστο για την καλυτέρευση της καθημερινότητας των δημοτών.

Η καθαριότητα, η αξιοποίηση των ελεύθερων  χώρων (πάρκινγκ, εμπορικά κέντρα, παραχωρήσεις σε ιδιώτες για ανάπτυξη δραστηριοτήτων, κ.ά.), ο φωτισμός, η δημοτική συγκοινωνία, τα αποχετευτικά έργα (όλα με την απαραίτητη συνδρομή του ιδιώτη) είναι μερικές από τις συνήθεις υποσχέσεις των υποψηφίων δημάρχων. Ωστόσο, η καθημερινότητα για τους δημότες εμφανίζει και πολλές άλλες δραματικές δυσκολίες, όπως είναι η ακρίβεια, οι τρομακτικές επισκέψεις στα super market, στα βενζινάδικα, το αγχωτικό άνοιγμα των λογαριασμών, οι πλειστηριασμοί, η ανεργία, η παντελής έλλειψη πρωτοβάθμιας υγείας, η  υποβάθμιση των σχολικών υποδομών, η ανυπαρξία των ελεύθερων χώρων, η απουσία του δωρεάν αθλητισμού, το αβέβαιο μέλλον μιας πόλης που είναι στο έλεος των φυσικών καταστροφών λόγω της αδιαφορίας σχεδιασμού και εκτέλεσης έργων υποδομών, καθώς αυτά δεν είναι έργα βιτρίνας, δεν «βγάζουν δήμαρχο», κρατάνε πολλά χρόνια με αποτέλεσμα να μην γίνεται άμεσα η περιβόητη απορρόφηση των κονδυλίων...

Κανείς από όλους αυτούς που διεκδικούν τη διοίκηση του δήμου ή της περιφέρειας δεν μας λένε τίποτα για τα παραπάνω, πολύ περισσότερο, δεν υπάρχουν  προτάσεις επίλυσής τους στα προγράμματά τους. Δεν είναι στα σχέδια τους η αντιμετώπιση της ανεργίας, η πρωτοβάθμια ιατρική κάλυψη, η επισκευή σχολικών κτιρίων. Δεν αγωνιούν για την υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών, για την ανεπάρκεια βρεφονηπιακών σταθμών (χιλιάδες παιδιά εκτός παιδικών σταθμών), για την υποστελέχωση των υπηρεσιών τους. ΚΕΔΕ, δήμαρχοι και περιφέρειες δεν προβάλλουν την παραμικρή αντίσταση στο μπλοκάρισμα των προσλήψεων. Είναι οι ίδιοι που εφαρμόζουν τις κυβερνητικές πολιτικές των ελαστικών μορφών εργασίας.

Σε όλους τους δήμους της χώρας, πάνω από τους μισούς υπαλλήλους είναι εργαζόμενοι με πάσης φύσεως συμβάσεις εργασίας. Υπάρχουν υπηρεσίες (παιδικοί σταθμοί, αθλητισμός, πολιτισμός κ.ά.) που η αναλογία μεταξύ συμβασιούχων και μονίμων-ΙΔΑΧ ξεπερνάει το 60-40 και σε, κάποιες περιπτώσεις, αγγίζει το 90-10. Επιλέγουν το τζάμπα προσωπικό για τις υπηρεσίες τους μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ (55-67 ανέργων για δύο χρόνια, κοινωφελή προγράμματα), μαθητεία ή πρακτική άσκηση. Το πρόγραμμα ΕΣΠΑ είναι αυτό που κρατάει ζωντανούς τους παιδικούς σταθμούς, τα ΚΔΑΠ (κέντρα δημιουργικής απασχόλησης), το ΚΗΦΗ (κέντρο ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων), τη «βοήθεια στο σπίτι» και άλλες υπηρεσίες.  Με το ΕΣΠΑ προσλαμβάνονται εργαζόμενοι που δουλεύουν, από το 2006 περίπου μέχρι σήμερα (!), με  ανανεούμενες συμβάσεις και με το άγχος της απόλυσης -ανάλογα με το αν είναι αρεστοί στην εκάστοτε διοίκηση ή όχι. Καλύπτουν αποδεδειγμένα πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αλλά, παρόλα αυτά, παραμένουν συμβασιούχοι.  

Οι δίμηνες/τετράμηνες συμβάσεις για την πυρασφάλεια, οι 8μηνες συμβάσεις για έκτακτους λόγους, οι συμβάσεις έργου κι οι συμβάσεις με αντίτιμο συμπληρώνουν το μωσαϊκό των επισφαλών εργασιακών σχέσεων στην τοπική διοίκηση. Άπειρες οι ψεύτικες υποσχέσεις δημάρχων-αντιδημάρχων για την παραμονή των εργαζομένων αυτών στην εργασία, ατελείωτα ψέματα ότι αυτοί θέλουν άλλα η «κακή κυβέρνηση» ο «κακός νόμος» δεν τους επιτρέπει. Ατελείωτες δικαιολογίες και υπεκφυγές, όπως «θα τινάξουμε τον προϋπολογισμό του Δήμου στον αέρα» ή «ο νόμος Βορίδη μας υποχρεώνει να υποβάλλουμε έφεση κατά της πρωτόδικης θετικής απόφασης που αναγνωρίζει ότι καλύπτετε πάγιες και διαρκείς ανάγκες», ακούγεται από το σύνολο των διεκδικητών της διοίκησης των δήμων αλλά και των νυν δημάρχων. Σωρεία κούφιων υποσχέσεων για πρόσληψη σε κάποια θέση εάν εκλεγεί η επανεκλεγεί ο υποψήφιος δήμαρχος. Παρόλο που είναι οι  ίδιοι που όχι μόνο έχουν στηρίξει, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις έχουν ψηφίσει για την καθιέρωση των ελαστικών  μορφών εργασίας.

Βέβαια, όπου οι συμβασιούχοι δεν είναι αρκετοί, έρχεται ο ιδιώτης,  μέσω των απευθείας αναθέσεων υπηρεσιών, ή οι αναπτυξιακές εταιρείες για να ολοκληρωθεί το σχέδιο της ιδιωτικοποίησης και του ξεχαρβαλώματος του δημοσίου τομέα. Σχέδιο που δεν είναι καινούργιο, αλλά αποτελεί στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου τον οποίον υπηρετούν και έχουν υπηρετήσει πιστά και απαρέγκλιτα όλες οι  κυβερνήσεις με τους μπλε-πράσινους-ροζ-ανεξάρτητους δημάρχους.

 Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε από όλους αυτούς που έχουν καταστρέψει το παρόν και έχουν υποθηκεύσει το μέλλον μας. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα όλους όσους στο ερώτημα τι θα κάνουν για την ακρίβεια, μας απαντάνε ότι έχουν κοινωνικά παντοπωλεία. Κι όταν ρωτάμε γιατί δεν έχουμε πρωτοβάθμια κάλυψη υγείας, μας δίνουν την διεύθυνση του κοινωνικού φαρμακείου… Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτούς που στις ευαίσθητες κοινωνικές υπηρεσίες (παιδικοί σταθμοί, ΚΗΦΗ, ΚΔΑΠ, πολιτισμός, κ.ά.) επιλέγουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Δεν μπορούμε να έχουμε καμία υποχρέωση (φιλική-κοινωνική) σε όλους αυτούς που στο ερώτημα του συμβασιούχου αν θα μετατραπεί η σύμβασή του σε αορίστου χρόνου, κρύβονται πίσω από την υποχρεωτική έφεση (νόμος Βορίδης). Δεν αξίζει να ελπίζουμε στις νησίδες αλληλεγγύης ή στους φιλολαϊκούς δήμους αν δεν καταλάβουμε ότι μόνο μέσα από την σύγκρουση με την κυβερνητική πολιτική – που εναρμονίζεται με αυτήν της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορούμε να δούμε μια ανθρωπινή πόλη. Μόνο μέσα από τους αγώνες μας για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις υπηρεσίες της τοπικής αυτοδιοίκησης, για μονιμοποίηση χωρίς όρους και προϋποθέσεις όλων των συμβασιούχων καθώς καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες μπορούμε να υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα των δημόσιων υπηρεσιών ενάντια στην απαξίωσή τους, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις.

Ένα είναι το σίγουρο, οι «ανθρώπινες πόλεις», δεν χαρίζονται. Φτιάχνονται από ανθρώπους, με όραμα, με συναίσθημα, με αξιοπρέπεια, με σεβασμό, με αλληλεγγύη, με πολιτισμό, με ανιδιοτέλεια, με αγάπη για τον συνάνθρωπο, με αποφασιστικότητα, με αγώνα, με ανατροπή.

Ακόμα το σκέφτεσαι; Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική και αντικαπιταλιστικές δημοτικές  κινήσεις. 

Για να πάμε αλλιώς!

 

Μπινιώρης Νίκος, μέλος Δ.Σ. εργαζομένων δήμου Καλλιθέας και Γ.Σ. ΠΟΕ-ΟΤΑ, υποψήφιος στον νότιο τομέα