Ο δικός μας «πόλεμος», όμως, γίνεται εδώ, και είναι ταξικός: στην χώρα μας, όπου η άρχουσα τάξη και ο εκπρόσωπός της η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη, θέλουν να μας σύρουν στο νέο διαφαινόμενο ιμπεριαλιστικό βρώμικο πόλεμο στην Ευρώπη, να στείλουν νέους ανθρώπους ως κρέας για τα κανόνια της δήθεν αμυντικής ΝΑΤΟϊκής συμμαχίας, απέναντι στον άλλον ανταγωνιστή τους, τον σφαγέα Πούτιν. Ο Κ. Μητσοτάκης ήδη εξήγγειλε νέες περικοπές σε κοινωνικές ανάγκες στο βωμό των εξοπλισμών, ενώ προσπαθεί να κρύψει την φτωχοποίηση του εργαζόμενου λαού –που είχε ξεκινήσει πριν την εισβολή στην Ουκρανία- πίσω από κραυγές «εθνικής συστράτευσης» απέναντι στους «εξωτερικούς» εχθρούς.
Τώρα είναι η στιγμή της αντιπαράθεσης με το δικό μας μεγάλο αφεντικό, τον δυτικό ιμπεριαλισμό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Είναι η στιγμή να ξαναφωνάξουμε για την έξοδο από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, το κλείσιμο όλων των βάσεων, κόντρα στις στρατιωτικές συμφωνίες που εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα του ελληνικού αστισμού, όπως με τον δικτάτορα Σίσι της Αιγύπτου, το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ, την αποτυχημένη επικίνδυνη ιμπεριαλιστική εκστρατεία της Γαλλίας στο Μάλι.
Είναι η στιγμή των διεθνιστικών απαντήσεων σε αυτόν τον βρώμικο πόλεμο. Όπως οι Ρώσοι που βγήκαν στο δρόμο ενάντια στον πόλεμο της ρώσικης άρχουσας τάξης, όπως οι σύντροφοί μας στην Τουρκία που με κίνδυνο της ζωής τους μιλούν ενάντια στους εξοπλισμούς του Ερντογάν, έτσι κι εμείς έχουμε χρέος να σηκώσουμε αντιπολεμικό κίνημα στη δική μας χώρα.
Πολύ σωστά κατάλαβε ο Πούτιν σε ποια ρωσική παράδοση θέλει να αντιπαρατεθεί: τη διεθνιστική παράδοση της Οκτωβριανής Επανάστασης, αυτή ακριβώς που έδωσε και την αυτονομία στον Ουκρανικό λαό. Ξέρει πολύ καλά, επίσης, από ποια ρωσική παράδοση εμπνέεται και θέλει να συνεχίσει: την παράδοση του τσαρικού απολυταρχισμού.
Η καλύτερη αλληλεγγύη στον εργαζόμενο λαό της Ουκρανίας δεν είναι να στρατευτούμε είτε με τον σφαγέα Πούτιν και τη ρωσική ολιγαρχία, είτε με τον τυχοδιώκτη Ζελένσκι, πλήρως ευθυγραμμισμένο με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, και συνεργάτη των ναζιστικών ταγμάτων του «Αζόφ» και του «Δυτικού Τομέα» που από το 2014 σφαγιάζουν ρωσόφωνους Ουκρανούς στην ανατολική Ουκρανία. Ούτε βέβαια να ακολουθήσουμε την «νέα εκστρατεία» των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, των σφαγέων των λαών της Γιουγκοσλαβίας, της Σερβίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν. Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος που εξήγγειλαν ο Μπάιντεν και ο Σολτς, που συνοδεύεται από ένα νέο μακαρθισμό με στόχο κάθε διαφορετική φωνή στο εσωτερικό των χωρών, δεν έχει καμία σχέση με τις ανάγκες των λαών και τη «δημοκρατία». Αφορά τους ανταγωνισμούς των κεφαλαίων, και ιδίως των ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας, για το μοίρασμα των παγκόσμιων αγορών, που μόνο καταστροφή μπορούν να φέρουν στους λαούς.
Είναι η στιγμή να υπερασπιστούμε τους πρόσφυγες, τα κυνηγημένα αδέρφια μας, από όπου κι αν αναγκάστηκαν να φύγουν: από την Αφρική ως την Ουκρανία, οι πρόσφυγες χρειάζονται την ταξική αλληλεγγύη μας. Είναι απολύτως υποκριτικός και απάνθρωπος ο δυτικός διαχωρισμός σε «κανονικούς» και «μη κανονικούς» πρόσφυγες, με βάση το χρώμα, τη φυλή, το θρήσκευμα ή το φύλο.
Οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, οι λαοί έχουν μόνο να χάσουν από τους πολέμους.
Να σταματήσει άμεσα η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Καμία ελληνική συμμετοχή στον πόλεμο. Ειρήνη τώρα στην Ουκρανία.
Αλληλεγγύη και ανεξαρτησία στους λαούς της Ουκρανίας από το Κίεβο ως το Ντομπάς.
Όχι στην επέκταση του ΝΑΤΟ-Όχι στο νέο «Ψυχρό Πόλεμο»-Να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ-Να κλείσουν οι βάσεις.
Όχι στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τον πόλεμο, τους εξοπλισμούς και τους εθνικισμούς.