Παρέμβαση της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική στο Περιφερειακό Συμβούλιο, 28/11/2017

---

Στο τέλος της ανάρτησης μπορείτε να δείτε το βίντεο με την τοποθέτηση του Ν. Αδαμόπουλου στο ΠΕΣΥ στιε 28/11/17

Επανερχόμαστε σήμερα εδώ, στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Αττικής, έπειτα από δυο βδομάδες από τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα, τη Νέα Πέραμο και τις άλλες περιοχές. της Δυτικής Αττικής.

Προφανώς, η σκέψη μας βρίσκεται πρώτα από όλα στους νεκρούς και τις νεκρές, τους δολοφονημένους από αυτό το ταξικό, πολιτικό έγκλημα, στις οικογένειες και τους κοντινούς τους ανθρώπους.

Ο αριθμός πλέον έχει φτάσει τους 24 ενώ ακόμα υπάρχουν αγνοούμενοι και πιθανόν μετανάστες κάτω από τις λάσπες που δεν θα τους αναζητήσει κανείς.

Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες των τελευταίων δεκαετιών, με θύματα για άλλη μια φορά τις φτωχογειτονιές. Και αυτό που έχει σημασία είναι ότι επαναλαμβάνεται και δεν θα είναι και η τελευταία, γιατί δεν γίνονται τυχαία αυτά.

Κύριοι συνάδελφοι

Τις καταστροφές, τις πλημμύρες, τους σεισμούς, τις ασθένειες από τα φουγάρα και τη χωματερή, οι φτωχοί τις μετράνε με νεκρούς, τραυματίες και αρρώστους, ενώ οι πλούσιοι τις βλέπουν από τα κανάλια ή από τις μετρήσεις και τις έρευνες.

Για αυτό θα συνεχίσουμε να μιλούμε για ταξικά εγκλήματα μιας ταξικής και εγκληματικής προδιαγραμμένης πολιτικής.

Πριν πάμε όμως σε αυτά,

Υπάρχει άμεση και επιτακτική ανάγκη και σήμερα να παρθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για τη στήριξη των πληγέντων και την αποκατάσταση της λειτουργίας της πόλης, που δυο βδομάδες πέρασαν και η κατάσταση είναι ακόμη δραματική.

Γιατί πήγαμε και πηγαίνουμε κι εμείς εκεί, όχι για να βγούμε σε κάμερες με φωσφοριζέ αδιάβροχα σαν τον κύριο Καραμέρο ή για να προσποιηθούμε τους συντετριμμένους εθελοντές σαν τον κύριο Πατούλη, αλλά για να βοηθήσουμε όσο μπορούμε και κυρίως για να δούμε από κοντά την έκταση της καταστροφής.

Πρόκειται ακόμη για μια ολόκληρη πολιτεία μέσα στις λάσπες με τους κατοίκους να προσπαθούν με κουβαδάκια νερό να καθαρίσουν τους τόνους λάσπης, και μπάζων.

Γενική καταστροφή μιας ολόκληρης πόλης, του οδικού δικτύου, των υποδομών της., των καταστημάτων και των σπιτιών.

Το ταξικό, πολιτικό έγκλημα στη δυτική Αττική δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο!

Η φονική τραγωδία στη Μάνδρα και τη Νέα Πέραμο είναι μια από τις μεγαλύτερες των τελευταίων δεκαετιών, με θύματα για άλλη μια φορά τις φτωχογειτονιές τις Δυτικής Αττικής. Μία βδομάδα μετά, ο αριθμός των νεκρών έχει φτάσει πλέον τους 21, ενώ ακόμα υπάρχουν αγνοούμενοι. Ταυτόχρονα, μια ολόκληρη πολιτεία παραμένει μέσα στις λάσπες με τους κατοίκους να προσπαθούν με ό,τι μέσα διαθέτουν, χωρίς ρεύμα και νερό, να καθαρίσουν τους τόνους λάσπης και μπάζων. Εικόνες γενικής καταστροφής μιας ολόκληρης πόλης, του οδικού δικτύου, των υποδομών της, των καταστημάτων και των σπιτιών συνθέτουν τον απόηχο ενός εγκλήματος με ξεκάθαρα πολιτικό χαρακτήρα και ξεκάθαρα ταξικό πρόσημο. Γιατί ακόμη μία φορά αποδεικνύεται περίτρανα, ότι τις καταστροφές, τις πλημμύρες, τους σεισμούς, τις ασθένειες από τα φουγάρα και τη χωματερή, οι φτωχοί τις μετράνε με νεκρούς, τραυματίες, αρρώστους, χαμένο μόχθο μίας ζωής, ενώ οι πλούσιοι τις βλέπουν από τα κανάλια ή από τις μετρήσεις και τις έρευνες...

Οι κυβερνητικές, περιφερειακές και δημοτικές, και αρχές πετώντας το μπαλάκι των ευθυνών, επιδίδονται σε έναν αέναο τηλεπικοινωνιακό τσακωμό, αντί να μεριμνήσουν ώστε να τεθεί σε λειτουργία ένας αποτελεσματικός μηχανισμός αποκατάστασης της περιοχής.  Μία εβδομάδα μετά και δεν υπάρχει η στοιχειώδης ενεργοποίηση για την αντιμετώπιση των ζημιών: για να καθαρίσει χωρίς καθυστέρηση η πόλη από τη λάσπη, να αποκατασταθεί το ρεύμα και το νερό, να δοθεί άμεσα στέγη και περίθαλψη σε όσους το έχουν ανάγκη!

Το ταξικά ανάλγητο δολοφονικό και μνημονιακό κράτος δείχνει ξεκάθαρα ότι υπάρχει μόνο όταν το χρειάζεται ο πλούσιος και ο ισχυρός. Ενεργοποιείται αποτελεσματικά για την καταστολή διαδηλώσεων, για παρελάσεις ή επισκέψεις ευρωπαίων και Αμερικάνων πολιτικών, αλλά απουσιάζει όταν πεθαίνει και καταστρέφεται η εργατιά!

Το δε κενό της δημόσιας αρμοδιότητας και της κατάρρευσης των κοινωνικών υπηρεσιών έρχεται να καλυφθεί από τον στρατό ή από ΜΚΟ και εθελοντισμό, παρέχοντας τζάμπα εργασία και ευκαιρίες καριέρας για διεθνείς και εγχώριες οργανώσεις και δίκτυα συμφερόντων.

Παράλληλα, αντί να εστιάζει η κουβέντα στα προβλήματα και τις ανάγκες του κόσμου γινόμαστε θεατές μιας αέναης κοκορομαχίας πολιτικαντισμού για το ποιος φταίει! Φταίει η κλιματική αλλαγή; φταίει ο καιρός; φταίει ο θεός;  Φταίει το δασαρχείο; η γραφειοκρατία; Μήπως φταίμε όλοι μαζί που ψιλοαυθαιρετούσαμε; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα Όχι!

Καταγγελία για την εσκεμμένη διακοπή του Περιφερειακού Συμβουλίου στις 21/11/2017

Δεν προκαλεί καμία εντύπωση η προσυμφωνημένη και σχεδιασμένη προσπάθεια της Δύναμης Ζωής να διακόψει την έκτακτη συνεδρίαση του ΠΣ σήμερα 21/11, με βασικό θέμα τις τεράστιες καταστροφές από τις πλημμύρες σε Μάνδρα - Ν. Πέραμο, στις οποίες 21 συμπολίτες μας έχουν χαθεί και ένας αγνοείται έως και τώρα. Είχε ήδη  προηγηθεί η αναβολή  του προγραμματισμένου για τις 16/11 ΠΣ.

Στη συνεδρίαση, δεκάδες συνδικάτα της Αττικής είχαν προγραμματίσει παράσταση διαμαρτυρίας, ζητώντας άμεσα μέτρα για την ανακούφιση και προστασία των πληγέντων, ενώ στη συγκέντρωση καλούσαν και η Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική και αντικαπιταλιστικές κινήσεις της Αττικής.

Από την αρχή της συνεδρίασης, και με σημαντική την παρουσία του κόσμου παρά τη δυσκολία της ημέρας (απεργία ΜΕΤΡΟ) φάνηκε  η πρόθεση της Δυναμης Ζωής να διακόψει τη συνεδρίαση.

Στόχος ήταν, να μην γίνει η συζήτηση. Να μην αποκαλυφθούν οι ευθύνες της διοίκησης της Περιφέρειας και των προηγούμενων διοικήσεων, αλλά και όλων των κυβερνήσεων για τα αίτια της καταστροφής. Να μην ακουστούν όσα αυτοί δεν θέλουν.

Με μια σειρά επικοινωνιακών κόλπων και γερή δόση πολιτικού κυνισμού, προσπάθησαν όλες τις προηγούμενες μέρες να στρέψουν τη συζήτηση αλλού: με μηνύσεις κατά παντός υπευθύνου (η Ρ. Δούρου!), με μεγαλοστομίες για την άμεση ανταπόκριση της περιφερειακής διοίκησης, με ψέματα για το βαθμό που προχωρούν τα έργα αποκατάστασης στην περιοχή και δικαιολογίες για το "χρόνο ωρίμανσης" των έργων ΕΣΠΑ (!), με συντονισμένη προσπάθεια να στραφεί η συζήτηση αλλού.

Φταίει η κλιματική αλλαγή, φταίει ο καιρός, φταίει ο θεός, φταίει το κακό το ριζικό μας, φταίει το δασαρχείο, φταίει η γραφειοκρατία, φταίει "ο νόμος"... Φταίμε όλοι τελικά, όλοι μαζί προξενήσαμε την καταστροφή;

Λες και κυβερνάει κάποιος άλλος, λες και το δασαρχείο δεν είναι θεσμικός φορέας, ενταγμένος στον κυβερνητικό μηχανισμό, λες και η Περιφέρεια δεν είναι τοπικό κράτος, υπεύθυνη για την υλοποίηση της κρατικής κυβερνητικής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο. Λες κι οι πολιτικοί προϊστάμενοι δεν είναι μέλη της ίδιας κυβέρνησης αλλά καριερίστες που ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον και που ο καθένας εφαρμόζει το δικό του πρότζεκτ για τη δική του επιχείρηση...

Αυτή η πρακτική του αποπροσανατολισμού απογειώθηκε σήμερα. Μετά την εκτός πραγματικότητας εισήγηση του Αντιπεριφερειάρχη Αττικής Γ.  Βασιλείου και με ασήμαντες αφορμές (το άκουσμα κάποιων συνθημάτων), ο πρόεδρος του ΠΣ Σχινάς αρχικά διέκοψε και στη συνέχεια ανέβαλε την συνεδρίαση. Καταλαβαίνουμε πως  βρίσκονται σε πανικό και δρουν σπασμωδικά, πως προσπαθούν να αποφύγουν να εκτεθούν ενώ η καταστροφή βρίσκεται σε εξέλιξη κι ο θυμός πνίγει τους κατοίκους της Μάνδρας. 

Σήμερα η Περιφέρεια Αττικής και όλο το συνάφι τους δεν σεβάστηκε τίποτα. Πολύ περισσότερο, περιφρόνησε τους εργαζόμενους κατοίκους της περιοχής και τα σωματεία που ήρθαν στο Περιφερειακό Συμβούλιο να διαμαρτυρηθούν, αλλά και όσους δεν ήρθαν γιατί δεν μπορούσαν επειδή είναι πνιγμένοι στη λάσπη!

Επειδή όμως εμείς, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι φτωχοί, τις καταστροφές, τις πλημμύρες, τους σεισμούς, τις ασθένειες από τα φουγάρα και τη χωματερή τις μετράμε με νεκρούς, τραυματίες και αρρώστους, ενώ οι πλούσιοι και οι πολιτικοί τους υπάλληλοι τις βλέπουν από τα κανάλια ή από τις μετρήσεις και τις έρευνες, θα συνεχίσουμε να μιλούμε για ταξικά εγκλήματα μιας ταξικής και εγκληματικής πολιτικής.

 Οι εργαζόμενοι και κάτοικοι της περιοχής δεν θα αφήσουμε και αυτό το φονικό έγκλημα χωρίς απάντηση. Θα αγωνιστούμε όλοι μαζί και η οργή μας θα γίνει ένα ορμητικό ποτάμι που θα πάρει στο διάβα του όλη τη σαπίλα τους, τις υποσχέσεις για τα ψίχουλα βοήθειας, τα διοικητικά προσχήματα και την κυνική αδιαφορία τους για τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας, για τα δικά μας συμφέροντα.