στο Περιφερειακό Συμβούλιο
15/4/2011
για το «καλάθι αγροτικών προϊόντων»
Παλιότερα ακούγαμε για το «καλάθι της νοικοκυράς». Ήρθε ο κ. Υπουργός κομίζοντας τα 13 καλάθια αγροτικών προϊόντων. Όμως, «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι…». Αν δούμε τι πραγματικά περιέχουν τα καλάθια της κυβερνητικής πολιτικής, του μνημονίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ τότε θα θυμηθούμε αυτό που οι κάτοικοι της Αττικής, από πολύ παλιά, έλεγαν: «Φοβού τους Δαναούς, και δώρα φέροντας…»
Το βασικό ερώτημα και για τον δευτερογενή τομέα παραγωγής στη χώρα μας είναι αν παράγει πλούτο και μάλιστα αν μπορεί αυτή η παραγωγή να καλύψει τις ανάγκες μας με ποιοτικά και φθηνά προϊόντα και ταυτόχρονα να γίνονται και εξαγωγές. Η απάντηση –υπάρχουν τα σχετικά στοιχεία παλιότερα και πρόσφατα- είναι ότι οι αντικειμενικές και άλλες δυνατότητες είναι μεγάλες κι αυτό έχει αποδειχτεί ιστορικά.
Γιατί τότε στον εργαζόμενο καταναλωτή της πόλης φθάνουν τα προϊόντα με τιμές πανάκριβες και νοθευμένα;
Γιατί η χώρα από εξαγωγέας αγροτικών προϊόντων (πριν την ένταξη στην ΕΟΚ το 1981) έχει μετατραπεί σε εισαγωγέα, με το αγροτικό εμπορικό έλλειμμα να φτάνει τα 3,5 -4 δισ. ευρώ το χρόνο, ξεπερνώντας για πρώτη φορά εδώ και δύο χρόνια το σύνολο των χρημάτων της Ε.Ε για τον αγροτικό τομέα;